Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
6 / 2022

Μυστηριακές Οντότητες

Μυστηριακές Οντότητες (135)

Πολύ κακό όχημα. Μπορείς να φανταστείς ακόμα και επίδραση Κθούλου επάνω του.

Εξωφρενικοί διάλογοι

Διαβάζοντας τώρα το Mistress of Mistresses, του Eddison (το οποίο έχει κάποια σχέση με το The Worm Ouroboros αλλά δεν νομίζω ότι αποτελεί και συνέχειά του), απορώ κυρίως για ένα πράγμα: πώς είναι δυνατόν, ακόμα και το 1930, να έγραφαν τέτοιο διάλογο.

Αποκλείεται, φυσικά, οι πραγματικοί άνθρωποι εκείνη την εποχή να μιλούσαν έτσι.

Οι χαρακτήρες σ’αυτό το μυθιστόρημα δεν είναι σαν να μιλάνε: είναι σαν να απαγγέλλουν ποίηση και, μάλιστα, στην καθαρεύουσα! Νομίζεις ότι διαβάζεις την Ιλιάδα. Η αφήγηση είναι γραμμένη πιο πεζά από τον διάλογο. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, παρότι έχω διαβάσει πάρα πολλά αγγλικά βιβλία και δεν έχω πρόβλημα να κατανοήσω το οτιδήποτε στα αγγλικά, σε πολλά σημεία δυσκολεύομαι να καταλάβω τι θέλουν να πουν οι χαρακτήρες του Eddison ενώ σε κάποια άλλα σημεία απλά δεν καταλαβαίνω. Ίσως να πρέπει να [...]

Μυστηριακές Οντότητες

Μυστηριακές Οντότητες (134)

Μυστήριοι μηχανισμοί της πόλης.

Τα φανταστικά ονόματα είναι όλα ελληνικά

Έχει τύχει να δω ελληνικά λογοτεχνικά κείμενα με φανταστικά ονόματα γραμμένα με λατινικούς χαρακτήρες, και είναι ένα από τα πιο κακόγουστα πράγματα που, κατά τη γνώμη μου, μπορείς να συναντήσεις.

Τι θέση μπορεί ποτέ να έχουν, μέσα σε ένα ελληνικό κείμενο, οι λέξεις γραμμένες με λατινικούς χαρακτήρες;

Μόνο δύο περιπτώσεις μού έρχονται στο μυαλό.

Η πρώτη: Επωνυμίες εταιριών. Πχ, Microsoft. Εντάξει, μη γράψεις και Μάικροσοφτ.

Η δεύτερη: Λατινικά ρητά. (Αλλά αυτό συνήθως δεν μπορεί να προκύψει σε ιστορίες που διαδραματίζονται σε φανταστικούς κόσμους, όπου, κανονικά, τέτοια λατινικά ρητά δεν υπάρχουν.)

Το να γράφεις ονόματα με λατινικούς χαρακτήρες αντί με ελληνικούς μέσα σε λογοτεχνικό κείμενο μού φαίνεται τελείως ανόητο. Ακόμα κι αν τα ονόματα είναι ξεκάθαρα λατινικά, όπως James, στο λογοτεχνικό [...]

Οι Σκοτεινοί Θεοί (1957)

(Μια επανάληψη από το παλιό blog.)

 

του Max Ernst.

Κι άλλα του Max Ernst· κι άλλα· κι άλλα.

Τι; Θες κι άλλα ακόμα; Ε, τότε, ελεύθερη αναζήτηση.

Μυστηριακές Οντότητες

Μυστηριακές Οντότητες (133)

Το κακό όνειρο πέρασε (;)

Είναι εκπληκτικό το πόσο γρήγορα τα πράγματα αμέσως φάνηκε να επανέρχονται στο φυσιολογικό (δεν θα πω στην «κανονικότητα»· είναι απεχθής όρος). Μόλις οι περιορισμοί έπεσαν, μόλις ο έλεγχος εμβολιασμού παντού σταμάτησε, μόλις η τρομοκρατία ελαττώθηκε στο ελάχιστο, ναι, επανήλθαμε – φαινομενικά, τουλάχιστον – σε έναν αρκετά φυσιολογικό ρυθμό. Δε χρειάζεται να σ’το πουν στην τηλεόραση (το χειρότερο μέσο για να περιμένεις κάτι να σου το πουν)· μπορείς να το δεις μόνος σου βαδίζοντας στους δρόμους της Αθήνας. Δεν θυμίζει πλέον μεταποκαλυπτικό σκηνικό, ή πόλη-φυλακή, ή πόλη-εγκαταλειμμένο σκηνικό ταινίας (όπως με το λοκντάουν)· ούτε θυμίζει πόλη σε κατάσταση εσωτερική πολιορκίας (όπως με την εμβολιοχούντα και τους υποτιθέμενα «Covid Free» χώρους). Είναι, ξανά, μια κανονική μεγαλούπολη.

Και αναρωτιέμαι: Γαμώτο, τα ονειρεύτηκα [...]

 

Επίσης . . .

Ο Κυνηγός των Θαλασσών – Η Αναζήτηση του Οφιομαχητή, Τόμος 6


Έχοντας τελειώσει με τις δουλειές του στην Ιχθυδάτια, ο Οφιομαχητής αναζητά πάλι το χαμένο παρελθόν του το οποίο μοιάζει τώρα άμεσα συνδεδεμένο με τους Τρομερούς Καπνούς – τους πειρατές που έχουν εμφανιστεί τον τελευταίο καιρό και τρομοκρατούν τα λιμάνια όλων των ηπειρονήσων μ’ένα όπλο που κανείς δεν έχει ξαναδεί ποτέ στην Υπερυδάτια: έναν γίγαντα από καπνό, που το τσεκούρι του χτυπά σαν χίλιους ανέμους. Στην αναζήτησή του ο Οφιομαχητής έχει στο πλευρό του πιστούς συντρόφους και παλιούς φίλους, αλλά χρειάζεται να επιτύχει και μια συμφωνία με έναν από τους Τρεις Οίκους της Σκιάπολης για να αποκτήσει πλοίο και πλήρωμα. Τα ταξίδια του θα τον οδηγήσουν σε λιμάνια γεμάτα ναυτικούς και πειρατές, όπου αμφίβολες πληροφορίες και σκοτεινές φήμες κυκλοφορούν, και κίνδυνος καραδοκεί παντού· γιατί στην Ιχθυδάτια ο Οφιομαχητής δεν έχει μόνο φίλους αλλά και ορκισμένους εχθρούς...

...ενώ, πριν από όχι και τόσα πολλά χρόνια, ένας μυστηριώδης ταξιδιώτης, κατάμαυρος στο δέρμα με πράσινα μαλλιά και υπεράνθρωπη δύναμη, φτάνει στη δυσώνυμη πόλη της Τριάνης κι αφού ακούει λόγια για το θανάσιμο Πέρας των Θαλασσών σκέφτεται πως ίσως εκεί να ανακαλύψει λησμονημένα πράγματα για τον εαυτό του, καθώς και το πεπρωμένο του στην Υπερυδάτια. Ψάχνει για πλήρωμα ανάμεσα στους κακοποιούς και τους ξεπεσμένους της Τριάνης, και ετοιμάζεται να κλέψει έναν Ωκεανομάντη, μια μάγισσα, και το πλοίο ενός πειρατή...

Κατεβάστε το

 

Επιλογές Οκτωβρίου (1/10)


Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ομολογεί για τα εμβόλια Covid-19 | Θεόδωρος Πανταλέων (Έλληνας σουρεαλιστής) | Η επανάσταση στην ιαπωνική τέχνη | Ρομπότ με ανθρώπινες εκφράσεις | Τεχνητή νοημοσύνη και ψυχικές ασθένειες | The Druid Stone (1967) (ένα κρυφό μυθιστόρημα Sword & Sorcery) | Doctor Satan (από το Weird Tales) | Παλιά εξώφυλλα από το Fantastic Mysteries Magazine | Toxic Skies (καναδέζικη ταινία για επιδημία από αεροψεκασμούς) | Jean-Michel Nicollet (τέχνη) | Ένα δάσος με παράξενα δέντρα | Το μυστηριακό διάστημα του Clark Ashton Smith | Shane Braithwaite (τέχνη) | & πολλά LinX

 

Η Οργή των Όφεων – Η Αναζήτηση του Οφιομαχητή, Τόμος 5


Στην Ιχθυδάτια, η Ορδή των Όφεων απειλεί ολόκληρη την ηπειρόνησο καθώς οι Ηρμάντιοι προσπαθούν να αναβιώσουν ένα αρχαίο βασίλειο. Έχουν μαζί τους τις δυνάμεις του Αρχέγονου Όφεως και περισσότερους ερπετοειδείς απ’ό,τι έχει δει κανείς ποτέ συγκεντρωμένους. Αλλά αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά στο ισχυρότερό τους όπλο: την υπερφυσική παρουσία ενός εκλεκτού της Φαρμακερής Κυράς.

Η Αρχιέρεια της Ιχθυδάτιας ξέρει πως μόνο ένας άνθρωπος μπορεί να αναμετρηθεί μαζί τους και τον έχει κάνει να υποσχεθεί να προσφέρει τη βοήθειά του. Αλλά ο Οφιομαχητής δεν βρίσκεται στην Ιχθυδάτια γι’αυτό – αναζητά ένα πλοίο, αναζητά κάποιους μυστηριώδεις κουρσάρους, και αναζητά, όπως πάντα, και το χαμένο παρελθόν του. Επιπλέον, έχει δώσει και μια άλλη υπόσχεση σ’έναν παλιό φίλο, την οποία σκοπεύει να κρατήσει πάση θυσία· και, χωρίς αρχικά να το ξέρει, έχει στο κατόπι του έναν ορκισμένο εχθρό...

...ενώ, πριν από μερικά χρόνια, στη νοτιοδυτική άκρη της Κεντρυδάτιας, στην Ηχόπολη και τους Αγρούς που απλώνονται γύρω της, ένας παράξενος, μαυρόδερμος ξένος εμφανίζεται ψάχνοντας για ένα χαμένο πλοίο και καταλήγει να βρεθεί αντιμέτωπος με τους Γενναίους, τη χειρότερη συμμορία των Αγρών, και ακόμα πιο επικίνδυνους και πιο σκοτεινούς αντιπάλους αφοσιωμένους στον Ύπνο, τον Ομιχλοπρόσωπο, τον ύπουλο αδελφό της Έχιδνας.

Κατεβάστε το