Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
5 / 2022

Μυστηριακές Οντότητες

Μυστηριακές Οντότητες (132)

Μυστηριακές Οντότητες από την έκθεση FutuRetro.

Ακόμα ένα έγκλημα

Σχεδόν ποτέ δεν γράφω για προσωπικά θέματα εδώ, όμως τώρα θα κάνω μια εξαίρεση και, μάλλον, θα καταλάβετε γιατί.

Το γεγονός είναι πολύ δυσάρεστο.

Πρόσφατα μια συγγενής μου πέθανε «από κορονοϊό» (και αυτά τα εισαγωγικά δεν είναι τυχαία εδώ). Δεν ήτανπολύ κοντινή συγγενής (όπως λέμε μάνα, πατέρας, αδελφός) αλλά ήταν αρκετά κοντινή και, μάλιστα, τη συμπαθούσα πολύ.

Ήταν μεγάλης ηλικίας, ομολογουμένως, άνω των 80. Είχε κάνει και τις τρεις δώσεις του εμβολίου. Την πρόσεχαν υπερβολικά (μάσκες συνέχεια, μην πλησιάζει κανένας, και τα λοιπά). Είχα να τη δω, δυστυχώς, πάνω από δύο χρόνια – εξαιτίας της υπόθεσης με τον κορονοϊό.

Είχε διάφορα προβλήματα υγείας, και πρόσφατα χρειάστηκε να πάει στο νοσοκομείο μαζί με την κόρη της. Η κόρη της ήταν επίσης τριπλοεμβολιασμένη και προσεχτική μέχρι αηδίας, με [...]

FutuRetro

Πηγαίνετε στο FutuRetro όσο έχετε ακόμα χρόνο. Είναι τρομερό, και το καλύτερο βρίσκεται στο υπόγειο. Είναι από τα πράγματα που, κατά κανόνα, δεν περιμένεις να συναντήσεις στην Ελλάδα. Και μπορείτε να το επισκεφτείτε δωρεάν. Στημένο μέσα σε ένα παλιό, εγκαταλειμμένο επταώροφο κατάστημα του Notoshome, νομίζεις ότι έχεις πραγματικά γλιστρήσει σε μια εναλλακτική cyberpunk πραγματικότητα καθώς περιπλανιέσαι εκεί μέσα.

Η συγγραφή είναι υπνωτισμός

Δεν κάνω πλάκα: είναι όντως υπνωτισμός. Σκέψου μόνο πώς ρέει η ιστορία καθώς γράφεις. Το ένα πράγμα ακολουθεί το άλλο, αβίαστα συνήθως. Και πολλές καινούργιες ιδέες έρχονται, μάλιστα, καθώς γράφεις: εκείνη την ώρα που βάζεις τη μία λέξη πίσω από την άλλη. Πώς να το πεις αυτό; Υπνωτίζεις τον εαυτό σου μέσα από την ίδια τη διαδικασία της γραφής.

Έχω παρατηρήσει, επιπλέον, πως συχνά όταν ξεκινάω να γράφω κάνω πολλά τυπογραφικά λάθη, γιατί δεν έχω ακόμα μπει στο «κλίμα»· καθώς όμως συνεχίζω, κάνω ολοένα και λιγότερα τέτοια μικρολάθη, ακολουθώντας έναν ρυθμό και έναν ειρμό που έρχεται τελείως φυσικά.

Και μετά, κοιτάζεις το κείμενο από την αρχή ώς το τέλος, και αναρωτιέσαι: πώς στο διάολο φτάσαμε από εκεί μέχρι εδώ; Θα μπορούσες να τα είχες σκεφτεί αυτά προτού αρχίσεις να βάζεις τη μία λέξη πίσω από την άλλη; [...]

Μυστηριακές Οντότητες

Μυστηριακές Οντότητες (131)

Παράξενες γάτες των τοίχων. Πολύ παράξενες.

Η φαντασία είναι αστείρευτη

Imagination is like a muscle. I found out that the more I wrote, the bigger it got. —Philip José Farmer

(Αν δεν το ξέρετε, ο Farmer είναι παλιός συγγραφέας φαντασίας. Μπορείτε να δείτε κάποια βιβλία του μπαίνοντας στο κεντρικό μου site και κάνοντας αναζήτηση για «Farmer». Επίσης, μπορείτε να τον τσεκάρετε και στο Ευαγγέλιον της Wikipedia.)

Αυτό το απόφθεγμα είναι πιο αληθινό απ’ό,τι πολλοί πιστεύουν, και το έχω διαπιστώσει και ο ίδιος όλα αυτά τα χρόνια που συνεχώς γράφω φανταστική λογοτεχνία.

Έχετε ακούσει κάποιους να λένε «Μη χρησιμοποιείς τώρα όλες τις ιδέες που σου έρχονται γιατί μετά θα σου στερέψουν και δε θάχεις τι να γράψεις», ή «Μη γράφεις πολύ γιατί μετά δε θάχεις τι να γράψεις, θα τα έχεις εξαντλήσει όλα», ή κάτι παρόμοιο; Τους έχετε ακούσει;

Λένε βλακείες.

Το αντίθετο ισχύει. Τουλάχιστον για τη φανταστική λογοτεχνία. Όσο περισσότερο [...]

Μυστηριακές Οντότητες

Μυστηριακές Οντότητες (130)

Αρχαιοελληνικορωμαϊκά κεφάλια, χέρια, και ψυχεδελικά ανθρωπάκια. Ε, τώρα, τι άλλο να ζητήσεις εσύ;

Το free press είναι νεκρό

Τελευταία φορά που είχα πάρει τη Lifo επιδιδόταν σε τρομοκρατική κορονοπροπαγάνδα ενώ έγραφε για τους κακούς «ψεκασμένους» που λένε την αλήθεια– εεεε, συγνώμη, που είναι «ακροδεξιοί», «δεξιοί αναρχικοί», «τρελοί», και κάτι τέτοια. Μια κατάσταση που προκαλούσε, τουλάχιστον, αηδία. Είχα πει να μην ξαναγγίξω το έντυπο παρά μόνο με μάσκα για να μην κολλήσω τίποτα. Ή, καλύτερα, να μην το ξαναγγίξω απλά.

Αλλά την έκανα πάλι τη μαλακία και το πήρα. Φύλλο της Lifo 12/5/2022. Κοιτάζοντας τις σελίδες του νομίζεις ότι σ’αυτή τη χώρα υπάρχει τρομερή οικονομική ανάπτυξη και όλα πάνε καλά: οι πάντες χαμογελάνε ώς τ’αφτιά και ακολουθούν το όνειρό τους ενώ τα λεφτά πέφτουν με τη σέσουλα.

Μια βόλτα στην Αθήνα, όμως, θα σας πείσει για το... αντίθετο. Φυσικά.

Καλά, εντάξει, το ξέραμε ότι η Lifo είναι, κατά βάση, διαφημιστικό [...]

Μυστηριακές Οντότητες

Μυστηριακές Οντότητες (129)

«Κόλλα το, ρε φίλε!»

Και άλλα ανθρωπάκια που κάνουν παράξενες χειρονομίες...

Χορτοφαγικές διαταραχές

Έχω δει κάτι νοοτροπίες για τους χορτοφάγους οι οποίες με εκπλήσσουν και με παραξενεύουν, ειδικά αφού είμαι κι ο ίδιος χορτοφάγος. Όχι, δεν είμαι από τους «ιδεολογικούς» χορτοφάγους που πιστεύουν ότι δεν πρέπει να σκοτώνουμε τα ζώα και τα λοιπά και τα λοιπά (αν και δεν διαφωνώ με αυτό). Απλώς τα χορτοφαγικά πράγματα είναι που ταιριάζουν καλύτερα στον οργανισμό μου. Ζωικά πράγματα δεν τρώω καθόλου· και εννοώ ούτε αβγά, ούτε γιαούρτια, ούτε τυριά, ούτε τίποτα από αυτά. Ποτέ δεν μου άρεσαν, αλλά κάποτε, μικρός, με είχαν εξαπατήσει ότι «έπρεπε» να τα τρώω. Μέχρι που το σώμα μου το ίδιο έκανε επανάσταση και εγώ έκανα πειραματισμούς επάνω στον εαυτό μου ώσπου να ανακαλύψω τι στο διάολο είναι, τελικά, καλό να τρως. (Όχι, δεν πήγα σε κανέναν «ειδικό», ούτε για αστείο.)

Αυτό για αρχή: για να εξηγήσω τι εννοώ όταν λέω πως είμαι [...]

Μυστηριακές Οντότητες

Μυστηριακές Οντότητες (128)

Με το πτηνόν ανά χείρας. Κουκουβάγ κουκουβάγ.

Ο δικός μου ρουφιάνος

Έτυχε να δω, τελευταία, σ’ένα λογοτεχνικό περιοδικό – τον Αναγνώστη, νομίζω – κάποιον να γράφει ότι η βιβλιοθήκη είναι ο καλύτερος ρουφιάνος. Λέει τα πάντα για σένα. (Δεν συμφωνώ.) Οπότε, είπα σήμερα να σας δείξω τον δικό μου ρουφιάνο. Ή, τουλάχιστον, ένα μέρος του – δεν μπορώ να τον φωτογραφήσω ολόκληρο.

Αυτό το μέρος της βιβλιοθήκης που βλέπετε παρακάτω περιέχει κυρίως βιβλία που έχω αγοράσει τα τελευταία χρόνια από παλαιοβιβλιοπωλεία, και τα περισσότερα δεν τα έχω διαβάσει ακόμα. Επίσης, πίσω από αυτά τα βιβλία κρύβονται κι άλλα βιβλία.

Βιβλία πίσω από βιβλία... (Ναι, απλά ήθελα να το γράψω αυτό!)

Επιτέλους, φαίνεται να έχει ανοίξει ο καιρός, και η χούντα φαίνεται να έχει πέσει (αν και εν μέρει και προσωρινά). Εύχομαι καλό μηνά σε όλους. Εκτός από όσους ακόμα επιμένουν σε εξαναγκαστικές [...]

 

Επίσης . . .

Επιλογές Απριλίου (15/4)


|> Το πρώτο μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης αφιερωμένο στη φύση & 12 αριστουργηματικά 3D γκράφιτι & Ο μυστηριώδης θάνατος του Mark Lombardi που ζωγράφιζε συνωμοσίες & The Book of Jade & Οι εκπαραθυρωτές της Πράγας (1419–1997) & BIG CAT BANG! & Συνέντευξη του Glen Cook & Θα πρέπει να υπάρχει προειδοποίηση για το περιεχόμενο στα λογοτεχνικά βιβλία; & Memory Hole: ένα κανάλι στο Youtube με αποτρόπαια και αλλόκοτα βίντεο & Riddle of the Ring: επιτραπέζιο από το 1977 & Ο Μαύρος Χοίρος στην κέλτικη μυθολογία & Χειρόγραφο από τον 19ο αιώνα γεμάτο γάτες & Ο Gullivar Jones στον Άρη & Unprofessional του Rudyard Kipling & Website με εικόνες φτιαγμένες από τεχνητή νοημοσύνη & Weird Islands (1921) του Jean de Bosschère <|

 

Διαφορετικοί Χαρακτήρες


Γιατί, υπάρχουν και άλλοι;

Αν παρατηρήσεις τη λογοτεχνία, και όχι μόνο τη φανταστική, βλέπεις ότι πολύ σπάνια αναφέρεται στον μέσο άνθρωπο, στον συνηθισμένο άνθρωπο, τον καθημερινό, αυτόν που δεν έχει καμία ιδιαιτερότητα. Ίσως, μάλιστα, ποτέ να μην αναφέρεται σε αυτόν. Τώρα, καθώς προσπαθώ να θυμηθώ ένα βιβλίο, ή έστω ένα διήγημα, με τέτοιο ήρωα, δεν μπορώ.

Οι ήρωες συνήθως ξεφεύγουν από τον μέσο όρο της ανθρωπότητας, και όχι πάντα επειδή είναι υπερβατικοί. Ξεφεύγουν γιατί είναι διαφορετικοί. Πολύ συχνά διαβάζουμε για χαρακτήρες που είναι, ελλείψει καλύτερου όρου, αφυπνισμένοι με κάποιο τρόπο, δηλαδή έχουν κατανοήσει κάτι που οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν ή δεν του δίνουν σημασία ή δεν τους ενδιαφέρει.

Σε διάφορα μυθιστορήματα φαντασίας, ο ήρωας ή έχει ανακαλύψει κάποιες «δυνάμεις», ή είναι πιο δυνατός, ή «εκλεκτός», ή απλά πιο αντιδραστικός σε σχέση με την κοινωνική κατάσταση που επικρατεί γύρω του. Αυτό το τελευταίο συνήθως συμβαίνει και στα μυθιστορήματα που δεν είναι φαντασίας. Ο ήρωας, με κάποιο τρόπο, διαφοροποιείται. Δεν διαβάζουμε για έναν άνθρωπο που είναι «κανονικός», αλλά για κάποιον που ξεφεύγει από τον μέσο όρο. Ή για κάποιους – γιατί, πολλές φορές, τα μυθιστόρημα δεν έχουν μόνο έναν βασικό χαρακτήρα.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Απριλίου (2/4)


Ένα γκράφιτι που αποκαλύπτεται από την αντανάκλασή του | Ημερολόγιο με εικόνες προπαγάνδας του Β’ ΠΠ | Η τέχνη του Jason Mowry | Οι ιερές γεωμετρίες του Daniel Martin Diaz | Ο H.P. Lovecraft ως φιλόσοφος | Μια κοντινή ματιά στο ηλεκτρονικό χαρτί (e-paper) | Ο ιερέας που εφηύρε το αλεξίσφαιρο γιλέκο | Το πρώτο φορητό ρολόι | Τεχνητή νοημοσύνη και βιβλία | Τα σκοτεινά γκράφιτι του David Lozano | Ρετρό γητεύτρες των φιδιών | Το πείραμα του Oak Ridge: Ψυχιατρική θεραπεία, ή βασανιστήρια; | Πώς θα μπορούσε να ήταν αλλιώς το The Empire Strikes Back | Ένα παλιό ταϊλανδέζικο χειρόγραφο | Hammer Film Productions | RIP James M. Ward, ένας πρωτοπόρος του Dungeons & Dragons