Μυστηριακές Οντότητες (85)

Έτοιμος ο κυβερνοβιολογικός πόλεμος.

Αφίσες εναντίον Covid

Τελευταία, έχω φωτογραφίσει πολλές αφίσες στους δρόμους της Αθήνας οι οποίες διαμαρτύρονται για την κατάσταση με τον κορονοϊό ή προειδοποιούν για τα χειρότερα που μπορεί να έρθουν. Τις παραθέτω εδώ, με κάποια ελάχιστα σχόλια κάτω από την καθεμία.

Εγώ θα έδινα σημασία αν ήμουν στη θέση σας...

Οδηγίες χρήσης: Κάνοντας κλικ επάνω στην εικόνα ή στα σχόλια, πηγαίνεις στην επόμενη εικόνα και στα επόμενα σχόλια. Αν θες να δεις την εικόνα μεγαλύτερη, κάνε δεξί κλικ επάνω της και διάλεξε «view image» ή «save image as...», ή τράβηξέ την σε άλλο tab του browser.

Αυτή την αφίσα τη βρήκα πιο πολλές φορές σκισμένη, κατακρεουργημένη, παρά ολόκληρη. Ήταν λες και λυσσασμένες γάτες να είχαν πέσει επάνω της. Και τι λέει; Κάτι που, ουσιαστικά, το ξέρουμε όλοι.

Λες;... Μπα, όχι... όχι... αποκλείεται...

Και πού [...]

Ελλάς: Χώρα-Εμβολιαστικό Κέντρο

Αυτό είναι επάνω στο πρωτοσέλιδο σημερινής εφημερίδας.

Σε τούτη τη χώρα, τόσα χρόνια έχουν καταστρέψει κάθε είδους παραγωγική δραστηριότητα· δεν παράγουμε τίποτα πέρα από ελάχιστα πράγματα. Μόνο τουρισμό και υπηρεσίες πουλάμε.

Για να αναπτυχθεί η εγχώρια παραγωγική δραστηριότητα, χρήματα δεν δίνονται.

Για να ενισχυθούν τα κρατικά νοσοκομεία με εξοπλισμό και προσωπικό, χρήματα δεν δίνονται.

Για να ενισχυθεί ο οποιοσδήποτε δημιουργικός άνθρωπος ώστε να κάνει την οποιαδήποτε δημιουργική δραστηριότητα, χρήματα δεν δίνονται.

Αλλά για τα εμβόλια σκέφτονται να δώσουν το τρελό ποσό των 100 με 200 εκατομμυρίων ευρώ (!) προκειμένου να φτιαχτεί εργοστάσιο που θα τα παράγει. Πράγμα που, αν γίνει πραγματικότητα, θα είναι τουλάχιστον ύποπτο, από άποψη κόστους και μόνο. Κατά τα άλλα, θα σημαίνει ότι [...]

Μυστηριακές Οντότητες (84)

Κολύμπα ελεύθερα.

Μύθοι της Πανδημίας

Θα αναφέρω μερικά πράγματα που θεωρώ «μύθους της πανδημίας». Τα έχω, μάλιστα, χωρίσει με επικεφαλίδες ώστε κάποιος να μπορεί να ανατρέξει κατευθείαν σε κάποιο από αυτά χωρίς να διαβάσει τα υπόλοιπα.

Δύο πράγματα μόνο θέλω να διευκρινίσω για αρχή.

Πρώτο: Έχω το κακό συνήθειο να κάνω αστική περιπλάνηση – δηλαδή, να βαδίζω κάθε τόσο τουλάχιστον 10 χιλιόμετρα μέσα στην Αθήνα με τυχαίο τρόπο. Αυτό το συνήθειό μου δεν το άλλαξα λόγω πανδημίας, πράγμα που σημαίνει ότι βλέπω διάφορα πράγματα στους δρόμους αντί να περιμένω να τα μάθω είτε από τα μεγάλα ΜΜΕ (ήμαρτον!) είτε από το διαδίκτυο. (Για τους κορονοπαρανοϊκούς ξεκαθαρίζω ότι σε αυτές τις περιπλανήσεις μου δεν συνωστίζομαι πουθενά· δεν υπάρχει κίνδυνος να κολλήσω τίποτα από κανέναν ούτε κανένας να κολλήσει τίποτα από εμένα, αν υποτεθεί ότι είμαι «μολυσμένος».)

Δεύτερο: [...]

Ακόμα κι αν όλα ήταν καλά με τα εμβόλια...

Ακόμα κι αν όλα ήταν καλά (που δεν είναι) από χυμικής/ιατρικής άποψης με τα εμβόλια κατά Covid-19, πάλι θα ήμουν εναντίον του εμβολιασμού, και οι λόγοι είναι οι εξής:

1) Δεν μ’αρέσει η έμμεση παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων που προσπαθεί να επιβληθεί (διαβατήρια Covid, πράσινες κάρτες, και πράσιν’ άλογα). Δεν μου αρέσει καν η όλη προπαγάνδα που ξεκίνησε αμέσως με τα εμβόλια όταν τα έφεραν μέσα στη χώρα με ένα βανάκι και διατυμπάνιζαν ότι θα είναι «η σωτηρία»: κάτι βρομάει σαπίλα και απάτη όταν βλέπεις τέτοια πράγματα. Επιπλέον, δεν είμαι καθόλου σύμφωνος με το κάποιος τρίτος να αποφασίζει τι είναι «για το καλό» των ανθρώπων γενικά. Αν κάτι είναι όντως για το καλό σου θα πρέπει να μπορείς να το αντιληφτείς από μόνος σου, χωρίς προπαγάνδα, χωρίς έμμεσο ή άμεσο καταναγκασμό. Όταν άλλοι αποφασίζουν «για το καλό σου», μάλλον [...]

Μυστηριακές Οντότητες (83)

Ρομπότ... ή όχι;

Η χειρότερη αρρώστια της πανδημίας

Νοσοφοβία — (η) ουσ. είδος υποχονδρίας που εκδηλώνεται με τον έμμονο φόβο της αρρώστιας
(από το Μείζον Ελληνικό Λεξικό Τεγόπουλου-Φυτράκη)

Τι; Διαφωνεί κανένας ότι αυτή είναι η χειρότερη αρρώστια της πανδημίας; Και, μάλλον, είναι η αρρώστια που έχει προκύψει από όλα τα περιοριστικά μέτρα και τις «προειδοποιήσεις» για προφύλαξη.

Το τέλος των λέξεων μετράει

Όπως είπα σ’ένα προηγούμενο post, αυτές τις μέρες διορθώνω ένα βιβλίο που έχω τελειώσει και όταν συμβαίνει αυτό παρατηρώ διάφορα γλωσσολογικά πράγματα συνήθως. Τώρα, όμως, δεν θέλω να αναφέρω κάτι γλωσσολογικό αλλά ένα... κόλπο, θα μπορούσες να πεις, το οποίο βοηθά ίσως στον εντοπισμό των τυπογραφικών λαθών (ή, μάλλον, θα έπρεπε να τα λέμε «πληκτρολογικά λάθη» πλέον).

Μπορείς κι εσύ να το χρησιμοποιήσεις αν νομίζεις ότι σε βολεύει.

Το κόλπο είναι απλό: Όταν διαβάζεις ένα ελληνικό κείμενο για να το διορθώσεις, να κοιτάς περισσότερο το τέλος των λέξεων παρά την αρχή τους. Διότι, στην ελληνική γλώσσα, τα περισσότερα πληκτρολογικά λάθη εντοπίζονται στις καταλήξεις, λόγω του ότι έχουμε πολλές κλίσεις και πτώσεις των λέξεων.

Καθώς διορθώνεις ένα κείμενο, πολύ συχνά το μάτι προσπερνά τη λάθος κατάληξη [...]

Το lockdown στέγασε τους αστέγους

Αυτή είναι πρόσφατη φωτογραφία από το Αθήναιον, τον γνωστό κινηματογράφο στο Τέρμα Αμπελοκήπων, στην Αθήνα. Το μέρος είναι εγκαταλειμμένο εδώ και καιρό. Στην είσοδο, αν προσέξεις τη φωτογραφία, έχει στρώσει ένας άστεγος τα πράγματά του για να κοιμάται. Έτσι κι αλλιώς, το σινεμά δεν προβλέπεται ν’ανοίξει.

Βλέπουμε εδώ, ξεκάθαρα, τα «θετικά» αποτελέσματα του lockdown: οι άστεγοι βρίσκουν σπίτι στα ερείπια της Αθήνας!

Πρέπει να είναι κάποιο σχέδιο των κυρίων Κούλη και Χαρνταλιάν για να στεγάσουν επιτέλους τους άστεγους...

Υποθέτω πως αυτοί που, παλιότερα, μας έλεγαν ότι το lockdown είναι καλό επειδή κατέβηκαν αρκούδες στους επαρχιακούς δρόμους και σκίουροι χοροπηδάνε πάνω στις ταράτσες της Αθήνας μπορεί να νομίζουν τώρα ότι κυριολεκτώ, ότι όντως είναι καλό που διαλύονται τα πάντα και οι άστεγοι πάνε [...]

Εμβολιαστική μελλοντολογία

Το ένα lockdown μετά το άλλο μετά το άλλο μετά το άλλο...

Τέλος εν όψει; Όχι.

Τι προβλέπεται; Μάλλον, κι άλλο lockdown κι άλλο lockdown κι άλλο lockdown...

Και τι έχει επιτευχθεί ώς τώρα από αυτή την τακτική;

Κάποιος Κούλης λέει ότι έχει «σώσει» τη χώρα...

Αλλά τι πραγματικά έχει γίνει;

• Καταστροφή της οικονομίας.
• Μαζική παράνοια.
• Διχασμός μέσα στην κοινωνία.
• Φτώχεια.
• Αγχώδης καταπίεση.
• Βία, αστυνομική και μη.
• Λογοκρισία.
• Απώλεια εμπιστοσύνης στις Αρχές.
• Διάλυση των νοσοκομείων.
• Α ναι, και κρούσματα κορονοϊού. Πολλά κρούσματα κορονοϊού. Και θάνατοι, πολλοί θάνατοι.

Αν ο σκοπός ήταν να μην έχουμε κρούσματα κορονοϊού, η τακτική έχει αποτύχει. Δηλαδή, πότε θα σταματήσουν τα lockdown; Όταν έχουμε μήδεν κρούσματα κορονοϊού; Και αυτό, έτσι όπως πάει το πράγμα, [...]

Απλώς απλά

Από τότε που ξεκίνησε η πανδημία ώς τώρα, έχω γράψει δυόμισι βιβλία (όχι για τον κορονοϊό), και λέω δυόμισι επειδή στο ένα ήμουν ήδη στη μέση όταν η κατάσταση ξεκίνησε. Αλλά αυτό δεν είναι ακόμα ένα post για τον κορονοϊό. Τώρα διορθώνω ένα βιβλίο και, όταν συμβαίνει αυτό, έχω πολλή δουλειά και, συγχρόνως, μπορεί να προσέξω και διάφορα γλωσσολογικά θέματα που έχουν ενδιαφέρον.

Τελευταία, πρόσεξα το απλά και το απλώς.

Τσεκάροντας δύο λεξικά – αυτό του Μπαμπινιώτη και το Μείζον Τεγόπουλου-Φυτράκη – βλέπεις ότι θεωρούν πως το απλά, ως επίρρημα, σημαίνει «με απλό τρόπο» και τίποτε άλλο, ενώ το απλώς σημαίνει «μόνο» και τίποτε άλλο.

Διαφωνώ, όμως, με αυτό· και δεν είναι η πρώτη φορά που διαφωνώ με κάποια «επίσημη» άποψη για τη γλώσσα – βλ., πχ, το post μου για το επιτίθεμαι/επιτίθομαι.

Στη [...]

Μυστηριακές Οντότητες (82)

Εξωγήινος;

Βγάζεις λεφτά από τα βιβλία σου;

Διάβαζα αυτό εδώ το άρθρο από το ηλεκτρονικό περιοδικό Ο Αναγνώστης. Αναφέρεται στο αιώνιο ελληνικό πρόβλημα: το ότι οι συγγραφείς δεν βγάζουν φράγκο από τα βιβλία τους και, άρα, οι περισσότεροι πρέπει να κάνουν άλλες δουλειές, οπότε και η συγγραφή – ειδικά η λογοτεχνική – καταντά χόμπι.

Η λύση που προτείνει το άρθρο είναι να απευθυνθούμε στους επίσημους φορείς που εκπροσωπούν τους ανθρώπους του βιβλίου στην Ελλάδα. Αλλά προσωπικά δεν νομίζω ότι αυτό μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Διότι δεν είναι μόνο πρόβλημα αποφάσεων· είναι, κατά βάση, πρόβλημα αναγνωστικού κοινού. Γράφονται πολλά βιβλία και οι αναγνώστες είναι, αναλογικά, λίγοι. Πώς περιμένεις να βγάλεις λεφτά έτσι;

Κι εγώ θα ήθελα να βγάζω λεφτά από τα βιβλία μου, αλλά διαπίστωσα, ύστερα από πειραματισμούς, ότι δεν μπορεί να γίνει. Τα λεφτά που [...]

Η πανδημία των αριθμών

Εκείνο που συνέχεια βλέπεις σ’αυτή την κορονοπανδημία είναι ξεροί αριθμοί: κρούσματα και νεκροί, και, κάθε τόσο, πόσες ΜΕΘ απομένουν ή δεν απομένουν.

Οι αριθμοί, ομολογουμένως, μπορούν να αποτελέσουν ένα μέσο εντυπωσιασμού, τρομοκρατίας, ή παραπλάνησης. Αλλά από μόνοι τους, ουσιαστικά, δεν λένε τίποτα.

Μπορώ εγώ να σου πω, για παράδειγμα, ότι στην περιοχή μου έγιναν αυτό τον μήνα 10 φόνοι. Όχι 10 θάνατοι· 10 φόνοι, συγκεκριμένα: κάποιος σκότωσε κάποιον. Αυτό, από μόνο του, νομίζεις ότι λέει κάτι; Τίποτα δεν λέει. Μπορεί να αποτελέσει μέσο για εντυπωσιασμό ή τρομοκρατία – πχ, για να κρατήσει τους επισκέπτες μακριά από την περιοχή μου, ή για να ρίξει τις τιμές των οικημάτων προς ενοικίαση – αλλά, από μόνο του, δεν λέει τίποτα. Μπορεί, μάλιστα, να είναι και παραπλανητικό.

Τα πάντα εξαρτώνται από τα επιμέρους [...]

Μυστηριακές Οντότητες (81)

Μ’όλες αυτές τις αψιμαχίες για την κορονοχούντα ξεχάσαμε ότι κάποτε βάζαμε και όμορφα γκράφιτι σ’αυτό το blog... αλλά όχι τελείως.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΔΑΓΚΩΝΕΙ.