Τις προάλλες είχα τελειώσει να διορθώνω ένα βιβλίο που είχα γράψει. Και όταν συμβαίνει αυτό – όταν ολοκληρώνω τη δουλειά με ένα βιβλίο – πάντα γράφω την περίληψη – το teaser, ουσιαστικά, γιατί περίληψη δεν είναι ακριβώς: απλώς είναι κάτι που υποτίθεται πως πρέπει να σε κάνει να θέλεις να το διαβάσεις.
Γιατί πάντα το γράφω αυτό μόλις τελειώσω το βιβλίο; Όχι επειδή βιάζομαι να το δημοσιεύσω· το βιβλίο μπορεί να δημοσιευτεί μετά από χρόνια. Αλλά θέλω να γράψω την περίληψη όταν έχω ακόμα φρέσκια στο μυαλό μου την ιστορία· γιατί, ύστερα από καιρό, δεν θα την έχω, φυσικά, τόσο έντονα στη μνήμη μου.
Πάντα, όμως, διαπιστώνω πόσο δύσκολο είναι να γράψεις μια περίληψη. Ποτέ δεν με αφήνει απόλυτα ικανοποιημένο για κάποιο λόγο.
Μα, θα μου πεις, γράφεις εκατοντάδες χιλιάδες λέξεις λογοτεχνία και δεν μπορείς να γράψεις άνετα μια περίληψη;
Κι όμως. Η περίληψη μού φαίνεται, πολλές φορές, πιο δύσκολη από το βιβλίο! Η περίληψη θέλει κι αυτή την τέχνη της. Πρέπει, όχι μόνο να μπορείς να αναφέρεις συμπυκνωμένα κάποιες ιδέες, αλλά πρέπει να το παρουσιάσεις έτσι που να μην έχει κανένα σπουδαίο spoiler αλλά, συγχρόνως, να τραβά την προσοχή, να σε προκαλεί να θες να διαβάσεις το βιβλίο.
Και τα κάνω όλα αυτά παρότι δίνω, κατά βάση, τα βιβλία μου δωρεάν;
Ναι. Όπως και όλα τ’αλλά. Διότι... γιατί όχι; Ή κάνεις κάτι όπως πρέπει να γίνει, ή μην το κάνεις καθόλου. Τα λεφτά δεν είναι το παν. Αν το πίστευα αυτό, θα είχα πάψει να γράφω φανταστική λογοτεχνία εδώ και δεκαετίες.
Παρεμπιπτόντως, όμως, επειδή οι συγγραφείς ψοφάνε της πείνας σε τούτη τη μεγαλειώδη χώρα των αρχαίων θεών, μπορείτε όσοι θέλετε να μου κάνετε δωρεά από τον κεντρικό μου ιστότοπο. Για την ώρα μόνο σε desktop view, ή γύρνα απλά το κινητό σου οριζόντια. Σύντομα θα έχω και links για mobile view. Επίσης, σύντομα θα μπορείτε να μου στέλνετε δωρεές και μέσω τραπεζικών λογαριασμών, για όσους έχουν ενδοιασμούς με το PayPal.
Αλλά αρχίστε να στέλνετε κάτι σοβαρό. Είναι ξεφτίλα αυτό που συμβαίνει με τους συγγραφείς φαντασίας σ’αυτή τη χώρα. Είναι, κυριολεκτικά, ντροπή.