—Αφεντικό, το εμβόλιο της Pfizer είναι επικίνδυνο, πειραματικό φάρμακο.
—Σώπα, ρε! αυτά τα λένε οι αστοιχείωτοι αντιεπιστήμονες...
—Μα, αφεντικό, έχει παρενέργειες!
—Έλα μωρέ, δεν είναι τίποτα. Λίγος πυρετός και τέρμα.
—Μα, λένε ότι σε 6-8 μήνες θα πρέπει να το ξανακάνεις. Τι θα γίνει; Αυτή τη δουλειά θα κάνουμε;
—Εσύ μην ασχολείσαι με αυτά· δεν είσαι επιστήμονας. Πούστευε και μη ερεύνα.
—Για στάσου, ρ’ αφεντικό – και οι νεκροί από το εμβόλιο;
—Ποιοι νεκροί; Δεν υπάρχουν νεκροί!
—Να, αυτοί εδώ: τα πτώματα!
—Α, αυτοί; Εεεε, αυτοί δεν πέθαναν απ’το εμβόλιο. Πέθαναν από «υποκείμενα νοσήματα».
—Ναι αλλά αν δεν είχαν κάνει το εμβόλιο δεν θα είχαν πεθάνει!
—Ποπο, μην το σκαλίζεις, βρε παιδί μου! Δεν είσαι επιστήμονας, είπαμε! Δεν είσαι επιστήμονας!
—Μα ακόμα και οι Κινέζοι, you know, FU-man-CHU, μυστήριοι ανατολίτες, απ’τους οποίους ξεκίνησε ο ιός, λένε ότι το εμβόλιο είναι επικίνδυνο... Αυτοί είναι επιστήμονες, δεν είναι;
—Ε, κοίτα, ρε φίλε· τώρα τα αγοράσαμε τα μπουκαλάκια από τη Pfizer, εντάξει; Θα τα κάνετε τα εμβόλια και θα βγάλετε το σκασμό! Τι θέλετε, να πάνε χαμένα τα λεφτά σας που πήραμε από τους φόρους; Κρίμα είναι! Για όνομα του Θεού!
(Ο Καραγκίοζης Λοιμοξιολόγος, Παράσταση 23η, «Ο Χάρος Ήρθε στο Χωριό»)
*
Ε, με το συμπάθιο, άι ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ... επιστήμονες.