Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
12 / 2019

Έρχεται ορμητικά

Σε λιγότερο από μια ώρα θα είναι 2020. Δε φαίνεται όμορφος αριθμός στη φάτσα; Ελπίζουμε να είναι και στη ράτσα.

Καλή χρόνια στους πάντες.

(Και στα πάντα επίσης, εννοείται.)

2020

Μυστηριακές Οντότητες

Μυστηριακές Οντότητες (26)

Δαίμονες των τοίχων. Όντα του Παραλογισμού. (Και ένα χυδαίο γκράφιτι που προσπαθεί να τραβήξει, μάταια, την προσοχή.)

Όχι, τι, περιμένατε πρωτοχρονιάτικο post; Από τώρα;

The Rise of Skywalker

(Το κείμενο που ακολουθεί, μια ευγενική χορηγία από τα Σκιώδη Παραλειπόμενα, δεν περιλαμβάνει spoilers.)

Αναμενόμενα δεν μπορούσα να κρατηθώ μακριά από τον κινηματογράφο τώρα που έπαιζε το Star Wars: The Rise of Skywalker. Αν και η αλήθεια ήταν ότι δεν περίμενα να δω κάτι πολύ καλό. Η προηγούμενη ταινία, το δεύτερο μέρος της τριλογίας, είχε κάποια πράγματα που μου είχαν φανεί τελείως χάλια, και σκεφτόταν ότι, αν αυτό συνεχιστεί και στην τρίτη ταινία, μάλλον η κατάσταση θα πάει προς το χειρότερο. Έχω γράψει για τη δεύτερη ταινία στο παλιό blog, αλλά τώρα βαριέμαι να ψάξω να βρω το link. Αυτό, όμως, είναι το κείμενο copy/paste.

Εξαρχής δεν περίμενα ότι το The Last Jedi θα ήταν τόσο καλό όσο το The Force Awakens γιατί το έχει κάνει άλλος σκηνοθέτης. Η υποψία μου δεν αποδείχτηκε λανθασμένη. Όντως, δεν είναι το ίδιο καλό. Είχε κάποια καλά στοιχεία [...]

Και ακόμα κάτι για μικρές οθόνες

Σχετικά με αυτό που έλεγα χτες, δοκίμασα να βάλω τη γραμματοσειρά για μικρές οθόνες στο ίδιο μέγεθος όπως και για μεγάλες οθόνες (όπως έχω κάνει και στο κεντρικό μου site, άλλωστε), και είδα ότι το αποτέλεσμα είναι όντως πολύ καλύτερο, οπότε το άφησα έτσι. Η μικρή συσκευή φαίνεται να φροντίζει μόνη της για την προσαρμογή. Απλώς, γενικά εγώ δεν κοιτάζω το Internet μέσα από μικρές οθόνες – προτιμώ ένα laptop οποιαδήποτε στιγμή από ένα tablet ή ένα smartphone – και δεν έχω συνηθίσει να σκέφτομαι βάσει τόσο μικρής οθόνης. Απορώ, δε, πώς ο κόσμος πληκτρολογεί επάνω σ’αυτά τα πληκτρολόγια οθόνης, αλλά αυτό σε άλλο post, άλλη φορά...

Κινητά προβλήματα

Στις 23 του μηνός μού ήρθε ένα μήνυμα από το Google που έλεγε ότι εντοπίστηκε πως στα Σκιώδη Παραλειπόμενα υπάρχουν δυο προβλήματα για φορητές συσκευές: (α) πολύ μικρά γράμματα, (β) κάποια links είναι πολύ κοντά το ένα στο άλλο (και, άρα, δύσκολο να κλικαριστούν, υποθέτω).

Προσωπικά, δεν έχω smartphone (ναι, το ξέρω, κάποιοι θα σοκαρίστηκαν, αλλά είμαι ακόμα ζωντανός και χωρίς smartphone – δεν αισθάνομαι ότι μου λείπει κάτι) αλλά έχω ένα παλιό, μικρό tablet το οποίο είναι λίγο πιο μεγάλο από smartphone και ίσως, μάλιστα, να είναι στο μέγεθος ίδιο με κάποια smartphones. Κοιτάζοντας τα Σκιώδη Παραλειπόμενα μέσω αυτής της συσκευής, με την οθόνη κάθετα δε, εγώ δεν βλέπω κανένα τέτοιο πρόβλημα – και συνήθως είμαι από τα άτομα που μεγεθύνουν τα γράμματα στα websites. Μόνο ένα προβληματάκι στην αποκάτω λεζάντα πρόσεξα (αυτό που γράφει “Μυστηριακές [...]

Ευχές

Καλά Χριστούγεννα στους πάντες και στα πάντα (τις αιλουρόποδες αρκούδες).

Το Διαδίκτυο δεν μας κατέστρεψε· ήμασταν ήδη κατεστραμμένοι

Η οικονομία, όπως είναι φανερό σε όλους, είναι χάλια τα τελευταία χρόνια, και δεν φαίνεται να καλυτερεύει κιόλας. Γνωστά πράγματα πλέον, δεν μας εντυπωσιάζουν. Μερικοί, όμως, κατηγορούν το Διαδίκτυο γι’αυτή την κατάσταση. Ισχυρίζονται ότι το Διαδίκτυο φταίει για την κατάρρευση της οικονομίας, κι αν όχι τελείως, τότε σε μεγάλο βαθμό. “Στο Διαδίκτυο πάνε και τα βρίσκουν όλα δωρεάν, πάνε και τα κλέβουν”· “Τα πουλάνε στο Διαδίκτυο και η ‘κανονική’ οικονομία υποφέρει”· και τα λοιπά και τα λοιπά...

Αλλά, για σκέψου λίγο, μπορεί αυτό να αληθεύει; Ναι, εντάξει, ίσως το Διαδίκτυο να έχει χτυπήσει κάποιες αγορές, δεν αντιλέγω, όπως αυτήν της μουσικής – παλιά έβλεπες πολύ περισσότερα δισκοπωλείο απ’ό,τι σήμερα, πολύ περισσότερα, αλλά τώρα όλοι έχουν περισσότερη μουσική απ’ό,τι είχαν ποτέ, και μάντεψε πού πάνε [...]

Χειμερινό ηλιοστάσιο

Αύριο, πρωί-πρωί, 6:19 ώρα Ελλάδος, έχουμε χειμερινό ηλιοστάσιο. Και αξιοσημείωτο ότι τρία μεγάλα ελληνικά websites έχουν το ίδιο κείμενο copy/paste για το χειμερινό ηλιοστάσιο (!) με κάποιες διαφορές πιο πάνω και πιο κάτω.

Διαβάστε επίσης αυτό, και αυτό.

Ο ήλιος στέκει.

Καλό χειμώνα, καλές γιορτές.

Και ξανά το δεύτερο βιβλίο

Είχα πει ότι θα ανέβαζα και ανανεωμένη έκδοση του 2ου βιβλίου των Κρυφών Όπλων της Πόλης μαζί με το 3ο βιβλίο. Ήταν ένα μικρό λάθος σε δύο σημεία, στις μορφές mobi, epub, html, σχετικά με τα κεφαλαία γράμματα.

Δυστυχώς, το ξέχασα να το ανεβάσω. Αλλά το ανέβασα τώρα, και όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να το κατεβάσουν.

Δωρεές, επίσης, ευπρόσδεκτες όπως πάντα.

Ποιος ανήκει σε ποιον

“Δεν ανήκει η γη σ’εμάς· εμείς ανήκουμε στη γη.” Παλιό ινδιάνικο ρητό. Δυστυχώς, κατά κανόνα τελείως ακατανόητο για τον δυτικό πολιτισμό.

Μυστηριακές Οντότητες

Μυστηριακές Οντότητες (25)

Ξεκάθαρα ανεβασμένες καταστάσεις. Φτερά στο κεφάλι.

Το μεταποκαλυπτικό σκηνικό θεριεύει στη Μεγάλη Χώρα των Πελώριων Θεών

Είχα υπόψη μου να γράψω κάτι άλλο σήμερα στα Σκιώδη Παραλειπόμενα, αλλά μετά είδα αυτό εδώ το σκουπίδι κατά τύχη· και ίσως “ο διάολος να με βάζει, τέκνον μου”, όμως δεν μπορούσα να κάνω εκείνο που θα έπρεπε – δηλαδή, να τους πυροβολήσω με μια νοητική σφαίρα και να τους στείλω πίσω στη φασιστική άβυσσο απ’όπου ξεπήδησαν. Κι αυτό γιατί είναι ορισμένα πράγματα που είναι αληθινά απαράδεκτα σ’αυτή τη χώρα και ποτέ δεν φαίνεται ότι πρόκειται ν’αλλάξουν.

Τις προάλλες, έλεγα για το “μεταποκαλυπτικό” σκηνικό στην Ελλάδα, τα καραγκιοζιλίκια με την τρομολαγνεία: και ορίστε τώρα ένα παράδειγμα τού πού οδηγούν αυτές οι σαχλαμάρες. (Το κλίκαρες το πρώτο link, έτσι;) Οδηγούν στο να δίνουν το δικαίωμα σε διάφορους οριακούς φασίστες να θέλουν να κάνουν πράγματα όπως να αυξήσουν τη στρατιωτική θητεία και να μιλάνε για “θυσίες” [...]

Ηλεκτρονικά βιβλία από την Κόλαση

Καθόμουν και έφτιαχνα το 3ο βιβλίο των Κρυφών Όπλων της Πόλης, Οι Εκλεκτοί και ο Ξεχασμένος Τόπος, το οποίο σύντομα θα δημοσιευτεί στο γνωστό μέρος. Πρόσεξα και ένα μικρό λάθος στο 2ο βιβλίο και το διόρθωσα κι αυτό, και θα το ανεβάσω μαζί με το 3ο. Το λάθος ήταν ότι σ’ένα σημείο τα κεφαλαία γράμματα δεν έβγαιναν κεφαλαία: κάποια σαχλαμάρα που είχε συμβεί από τη μεταφορά του κειμένου από το Word σε html.

Αλλά δεν θέλω να σχολιάσω το Word τώρα· αυτό κάνει αρκετά καλά τη δουλειά του, και είμαι ευτυχισμένος μαζί του. Το πρόβλημα μου είναι με τις φριχτές, απαίσιες μορφές ηλεκτρονικού βιβλίου που ακούνε στα ονόματα mobi και epub. Είναι απαράδεκτες μορφές και οι δύο· νομίζεις ότι έχουν βγει από την Κόλαση. Αδιανόητο το γιατί είναι τόσο δημοφιλείς· το μόνο που μπορείς να υποθέσεις είναι ότι κάποιοι προσπαθούν [...]

Μυστηριακές Οντότητες

Μυστηριακές Οντότητες (24)

Ένας πολύχρωμος γέρος των δρόμων. Ή, μήπως, δεν είναι γέρος αλλά απλά γενειοφόρος;

Αν ποτέ τύχει να τον αντικρίσετε, μην τον ρωτήσετε πώς βάφτηκε έτσι. Πάντα τσαντίζεται.

Ελεύθερες γραφές

(Μια επανάληψη από το παλιό blog.)

(Το ακόλουθο κείμενο γράφτηκε τον Ιούνιο του 2016. Όχι πως η γνώμη μου έχει αλλάξει από τότε, αλλά το αναφέρω για ιστορικούς λόγους.)

 

Έτυχε να διαβάζω πάλι ένα από εκείνα τα άρθρα που τα έχει γράψει κάποιος συγγραφέας λογοτέχνης και λέει πώς πρέπει να κυνηγήσουμε τους κακούς πειρατές που δίνουν τα βιβλία δωρεάν χωρίς τη συγκατάθεση των συγγραφέων.

Και θυμήθηκα μια όχι και τόσο μακρινή εποχή, πριν από κάποια χρόνια, που όλοι έλεγαν ακριβώς το αντίθετο: ότι η πειρατεία κάνει καλό στους συγγραφείς γιατί εξαπλώνει τη δουλειά τους, και μετά μπορούν να πουλήσουν και χάρτινα βιβλία που πριν κανείς δεν θα τα διάβαζε ούτως ή άλλως.

Αυτό, έλπιζαν τότε, θα έφερνε μια επανάσταση.

Και θα μπορούσε να είχε φέρει μια μαζική επανάσταση ίσως. Αλλά όλοι το έριξαν στο κυνηγητό [...]

Μυστηριακές Οντότητες

Μυστηριακές Οντότητες (23)

Άγριες μουτσούνες. Φαντάσματα των τοίχων. Στοίχειωσε η πόλη.

Ελλάδα, ένα μεταποκαλυπτικό σκηνικό

Κάθε φορά που γίνεται κάποιο επεισόδιο που αφορά την Τουρκία ή τον Ερντογάν σημαντικότερο ή λιγότερο σημαντικό, έχω βαρεθεί να βλέπω εφημερίδες και websites να γράφουν ότι έρχεται κατάσταση total war στην Ελλάδα, ότι πλησιάζει ο Αρμαγεδδών, ότι κάτι περίεργο (όπως πάντα) συμβαίνει με την Πόλη (όχι τη Ρελκάμνια· την Κωνσταντινούπολη, έχε υπόψη), και ότι ο Άι Τσούτσης του Όρους Γαμαών έκανε προφητεία Συντέλειας – να, δες το κι εσύ, ρε μάστορα, παράγραφος 18768, σειρά 58, Η Καινοφανής Βίβλος του Κουτς.

Δεν λέω ότι όλα τα επεισόδια που γίνονται με την Τουρκία είναι αμελητέα (αν και τα περισσότερα, πραγματικά, δεν είναι και τόσο σημαντικά όσο κάποιοι θέλουν να δείχνουν), αλλά τα τελευταία χρόνια έχω διαβάσει ένα κάρο τέτοιες “προβλέψεις” από προφήτες της πλάκας. Αν έστω και το ένα τέταρτο απ’αυτές είχε βγει οριακά αληθινό, [...]

Οι χάρτες είναι ζωντανές οντότητες

Οι φανταστικοί χάρτες ποτέ δεν θα πάψουν με μαγεύουν. Ακόμα και τώρα, ύστερα από τόσα χρόνια που κάνω συνεχώς χάρτες φανταστικών κόσμων, με μαγεύουν όπως παλιά. Με μαγεύουν, ίσως, περισσότερο απ’ό,τι παλιά. Γιατί, εκτός των άλλων, παρατηρείς και μια καταπληκτική ιδιότητα των χαρτών: δεν τελειώνουν. Κανένας χάρτης δεν μπορεί να είναι πλήρης. Όταν νομίζεις ότι έχεις χαρτογραφήσει τα πάντα για έναν φανταστικό κόσμο, παρουσιάζεται ακόμα κάτι που πρέπει να χαρτογραφηθεί. Και λέγοντας “πρέπει” εννοώ ότι η ιστορία που γράφεις το ζητά, σε ωθεί να κάνεις χάρτη για να έχεις μια οπτική της περιοχής, για να ξέρεις πού είναι τι σε σχέση με οτιδήποτε άλλο. Μπορεί να χρειάζεται να φτιάξεις τον χάρτη μιας πόλης, μπορεί να χρειάζεται να φτιάξεις τον χάρτη μιας μικρής περιοχής, ή την κάτοψη ενός οικοδομήματος, ή ενός σκάφους, [...]

Δρόμος…

(Μια επανάληψη από το παλιό blog.)

 

ΔΡΟΜΟΣ: μια λωρίδα ξηράς που κάποιος την ακολουθεί για να φύγει από ένα μέρος που του είναι ανιαρό ώστε να φτάσει σε ένα μέρος που είναι μάταιο να πάει.

Όλοι οι δρόμοι, οσοδήποτε διακλαδιζόμενοι, οδηγούν στη Ρώμη,
Όπου, δόξα τω Θεώ, τουλάχιστον ένας οδηγεί πίσω στο σπίτι μας.
–Μπόρεϊ ο Φαλακρός

Από το Λεξικό του Διαβόλου, του Ambrose Bierce

(μετάφραση δική μου, από εδώ)

Μυστηριακές Οντότητες

Μυστηριακές Οντότητες (22)

Μυστήριες γραφές στους τοίχους της Αθήνας.

 

Επίσης . . .

Το Δυναμικό Φανταστικό Σκηνικό


Αρκετοί φανταστικοί κόσμοι δεν αλλάζουν, ή αλλάζουν λίγο. Είναι αρκετά φιξαρισμένοι, θα έλεγες. Γνωρίζουμε τι υπάρχει εκεί και τι δεν υπάρχει, και αποκεί και πέρα οι μόνες αλλαγές είναι, ίσως, στην πολιτική σκηνή του κόσμου, ή στο πώς εξελίσσονται κάποιες καταστάσεις. Αλλά ο κόσμος ο ίδιος, κατά βάση, δεν αλλάζει. Ξέρουμε, για παράδειγμα, ότι υπάρχουν αυτές οι φανταστικές φυλές, αυτά τα φανταστικά όντα, αυτά τα είδη μαγείας ή τεχνολογίας, και τέλος. Μεταβάλλονται μόνο οι σχέσεις μεταξύ αυτών – όπως αν ένα βασίλειο γκρεμιστεί ή αν μια καινούργια πόλη ιδρυθεί. Σε πολλές περιπτώσεις, δε, ακόμα κι αυτό δεν συμβαίνει, ή συμβαίνει πολύ διστακτικά, πολύ επιφυλακτικά. Κάποιες αυτοκρατορίες είναι πάντα εκεί, κάποια βασιλεία υπήρχαν και θα υπάρχουν. Μερικές φορές αυτό ισχύει και για κάποιους χαρακτήρες μέσα στις φανταστικές ιστορίες· μοιάζουν κι αυτοί φιξαρισμένοι στο φανταστικό σκηνικό, σαν να είναι μέρος του.

Το πιο συνηθισμένο, πάντως, σε αυτές τις περιπτώσεις είναι το πολιτικό σκηνικό να αλλάζει αλλά τίποτα σχετικά με τη φύση του κόσμου. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό – έχει μια συγκεκριμένη αισθητική – και θα μπορούσες να πεις και ότι είναι, κατά κάποιο τρόπο, ρεαλιστικό – δηλαδή, ότι κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στον κόσμο μας, στη δική μας πραγματικότητα.

Ή, μήπως, όχι;

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Νοεμβρίου (12/11)


Χάρτης με τους αρχαίους ρωμαϊκούς δρόμους, εικόνες από το Bummer California, LocalSend (ασφαλή αποστολή αρχείων τοπικά), Sean Andrew Murray. Η Ιρλανδία καθιερώνει τη χορήγηση μισθού σε δημιουργούς, το Beowulf του Lynd Ward, Greek TV Live, The White Company του Arthur Conan Doyle. «Η πόλη των μαγισσών», Space Type Generator, ερωτικές ταινίες τρόμου. Halloween με Ε.Φ. από το ’70· The Sword of Shannara και αντιγραφές του Τόλκιν· The Fall of Mercury της Leslie F. Stone· Sean Connery και Zardoz. Ο άνθρωπος είναι το ζώο που ονειρεύεται.

 

Περί Γραφής: Νοοτροπίες Διορθώσεων


Πώς πρέπει να μάθεις να σκέφτεσαι προτού ξεκινήσεις να διορθώνεις τα κείμενά σου

Νομίζω πως έχω ήδη γράψει σε κάποιο άλλο άρθρο (δεν θυμάμαι ποιο, αυτή τη στιγμή) ότι η τακτική μου με τις διορθώσεις είναι η εξής: να γράφω ένα κομμάτι (κάποιες σελίδες, ίσως ένα κεφάλαιο) και μετά να το διορθώνω· και όταν έχω τελειώσει όλο το βιβλίο, να το διορθώνω πάλι από την αρχή. Αυτή η τελευταία διόρθωση – αν και, ίσως, η λιγότερο σημαντική – είναι και η πιο κουραστική για εμένα, γιατί (α) θέλω να τη βγάλω σε συγκεκριμένο χρόνο, δεν θέλω να αργήσω πολύ· (β) ασχολούμαι με λεπτομέρειες ουσιαστικά, τα βασικά τα έχω ήδη διορθώσει· και (γ) η συνεχόμενη εστίαση της προσοχής για πολλές ημέρες επάνω σε ένα κείμενο δημιουργεί μεγαλύτερη κόπωση από τη συνεχόμενη χειρονακτική εργασία.

Αλλά αυτή είναι απλώς η τακτική που ακολουθώ, και σ’αυτό το άρθρο την αναφέρω μόνο. Εκείνο για το οποίο θέλω να μιλήσω εδώ είναι η νοοτροπία με την οποία κάνει (πρέπει να κάνει;) κάποιος τις διορθώσεις σε ένα λογοτεχνικό κείμενο. Και αναφέρομαι, κυρίως, στον συγγραφέα τον ίδιο, όχι σε διορθωτή. Για τον διορθωτή τα πράγματα πιθανώς να είναι αλλιώς – πιο επαγγελματικά, πιο ουδέτερα. Για τον συγγραφέα, όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο ουδέτερα, και όταν ξαναβλέπει ένα κείμενο που έχει γράψει μπορεί – ανάλογα και με την ιδιοσυγκρασία του – να βλέπει πολλά. Μπορεί να βλέπει ακόμα και φαντάσματα – το οποίο είναι πολύ συνηθισμένο· δεν αστειεύομαι.

Γι’αυτό είναι πολύ σημαντική η νοοτροπία με την οποία κάνει κανείς διορθώσεις, ασχέτως τι τακτική ακολουθεί. Μπορεί κάποιος να μην ακολουθεί τη δική μου τακτική· μπορεί να το γράφει όλο μονοκοπανιά και μετά να το διορθώνει από την αρχή. Ή μπορεί να το γράφει λίγο-λίγο διορθώνοντάς το στην πορεία. Δεν έχει σημασία αυτό. Όλα είναι, κατά βάθος, σωστά. Μεγαλύτερη σημασία έχει η νοοτροπία για τις διορθώσεις.

Και δεν υπάρχει μόνο μία νοοτροπία· υπάρχουν πολλές. Θα αναφέρω μερικές που θεωρώ καλές, και μερικές που πιστεύω ότι έχουν ενδιαφέρον.

Δύο ακραίες καταστάσεις που πλήττουν τους συγγραφείς είναι οι εξής: Από τη μια, να βαριούνται να το διορθώσουν και να το αφήνουν όπως είναι· από την άλλη, να σκαλώνουν και να το κοιτάνε επ’άπειρον, αγωνιώντας ότι πάντα κάτι δεν πάει καλά, ποτέ δεν είναι αρκετά σωστό.

[Συνέχισε να διαβάζεις]