Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
28 / 5 / 2022

Σχεδόν ποτέ δεν γράφω για προσωπικά θέματα εδώ, όμως τώρα θα κάνω μια εξαίρεση και, μάλλον, θα καταλάβετε γιατί.

Το γεγονός είναι πολύ δυσάρεστο.

Πρόσφατα μια συγγενής μου πέθανε «από κορονοϊό» (και αυτά τα εισαγωγικά δεν είναι τυχαία εδώ). Δεν ήτανπολύ κοντινή συγγενής (όπως λέμε μάνα, πατέρας, αδελφός) αλλά ήταν αρκετά κοντινή και, μάλιστα, τη συμπαθούσα πολύ.

Ήταν μεγάλης ηλικίας, ομολογουμένως, άνω των 80. Είχε κάνει και τις τρεις δώσεις του εμβολίου. Την πρόσεχαν υπερβολικά (μάσκες συνέχεια, μην πλησιάζει κανένας, και τα λοιπά). Είχα να τη δω, δυστυχώς, πάνω από δύο χρόνια – εξαιτίας της υπόθεσης με τον κορονοϊό.

Είχε διάφορα προβλήματα υγείας, και πρόσφατα χρειάστηκε να πάει στο νοσοκομείο μαζί με την κόρη της. Η κόρη της ήταν επίσης τριπλοεμβολιασμένη και προσεχτική μέχρι αηδίας, με μάσκες ώς το κούτελο και τα σχετικά.

Το νοσοκομείο στο οποίο πήγαν ήταν δημόσιο. Τις έβαλαν σε ένα δωμάτιο και μετά έφεραν και μια άλλη γυναίκα εκεί η οποία αποδείχτηκε, τελικά, ότι είχε Covid, και τις κόλλησε και τις δύο.

Εκτός του ότι λόγω όλων των μέτρων υποτιθέμενης προστασίας – τριπλά εμβόλια, μάσκες, και λοιπές αηδίες – αυτό φυσικά ΔΕΝ θα έπρεπε να είχε συμβεί, με εκπλήσσει η εγκληματική ανευθυνότητα του νοσοκομείου που τους «ξέφυγε» (δεν ξέρω πώς) αυτή η άρρωστη από Covid ώστε να τη βάλουν στο ίδιο δωμάτιο με δύο υγιείς ανθρώπους και να τους κολλήσει! Δεν ξέρω καν αν έγινε εσκεμμένα ή μη. Αλλά, όπως κι αν έγινε, είναι τρελό.

Η μεγαλύτερη κυρία τελικά έμεινε μέσα στο νοσοκομείο επειδή είχε, λέει, υγρό στους πνεύμονες· η κόρη της βγήκε υπό περιορισμό. Συνέχιζαν να κάνουν το τεστ στη μεγαλύτερη κυρία, και συνεχώς την έβρισκαν θετική, οπότε δεν μπορούσαν να τη βγάλουν. Μετά από κάποιες μέρες, ενώ η κόρη είχε συνέλθει, η μάνα έπαθε ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο ενώ ήταν ακόμα μέσα στη μονάδα Covid! Αλλά είπαν ότι δεν ήταν «κανονικό» εγκεφαλικό, ότι προήλθε από την καρδιά της...

Και τώρα εγώ αναρωτιέμαι: Τριπλοεμβολιασμένη – που είναι γνωστό ότι τα κωλοεμβόλιά τους προκαλούν καρδιακά προβλήματα, εκτός των άλλων – και έπαθε κάτι από την καρδιά της; Χμμμμ... Αλλά, βέβαια, μπορείς να πεις ότι ήταν λόγω ηλικίας και άλλων προβλημάτων που είχε...

Πολύ σύντομα μετά από αυτό, απεβίωσε μέσα στη μονάδα Covid (αλλά, ουσιαστικά, όχι από Covid παρότι ως τέτοιο θάνατο την κατέγραψαν), ενώ η κόρη δεν μπορούσε καν να πάει μέσα για να τη δει.

Στην κηδεία είχαν το φέρετρο ερμητικά κλειστό λες και θα πεταγόταν έξω κανένα βαμπίρ να τους φάει. Οι κουβαλητές φορούσαν στολές αστροναύτη αλλά – προσέξτε! – χωρίς κουκούλα: με τη μάσκα, δε, κατεβασμένη ορισμένοι από αυτούς. Δηλαδή, προς τι αυτό το θέατρο τώρα; Ποιον κοροϊδεύουν; Και, σε τελικά ανάλυση, είναι κάποιος τόσο ηλίθιος ώστε αληθινά να πιστεύει ότι ο νεκρός, κλεισμένος ερμητικά μες στο φέρετρο, μπορεί να σε κολλήσει κάτι; Αν είναι δυνατόν... Τι μαλακίες είναι αυτές, για να το πούμε χοντρά.

Το συμπέρασμα είναι ότι συντελέστηκε ακόμα ένα σιχαμερό έγκλημα από την κορονοκρατία που μαστίζει αυτό τον τόπο σαν πραγματική πανούκλα (γιατί αυτοί είναι η πανούκλα εδώ, όχι ο Covid).

Από πού θες να το πιάσεις το έγκλημα;

Να ξεκινήσουμε από την κατατρομοκράτηση; Η οποία τους έκανε να φοβούνται τον ίσκιο τους και να κάνουν τα κωλοεμβόλια; Δηλαδή, τους έκανε να φοβούνται τα πράγματα που δεν έπρεπε να φοβούνται και να μη φοβούνται αυτά που έπρεπε να φοβούνται;

Αν είναι να φοβάσαι κάτι σήμερα, δεν είναι ο καθαρός αέρας, ο δρόμος, η λαϊκή αγορά, τα σουπερμάρκετ, ή οι διαδηλώσεις· ούτε καν τα ΜΜΜ· και ούτε κουβέντα για τα καράβια, όπου ο χώρος είναι έτσι κι αλλιώς αρκετός (αλλά μέχρι πρότινος απαγορευόταν οι ανεμβολίαστοι να μπουν!). Δεν είναι τίποτα από αυτά που πρέπει άμεσα να φοβάσαι. Τα νοσοκομεία είναι εκείνο που πρέπει άμεσα να φοβάσαι. Πιο πολλές είναι οι πιθανότητες να κολλήσεις κάτι κακό από νοσοκομείο, μικροβιολογικό εργαστήριο, και τα λοιπά, παρά από οποιοδήποτε άλλο μέρος. Για τον εξής απλό λόγο ότι ανέκαθεν από εκεί ήταν πιο εύκολο να κολλήσεις κάτι κακό – πέρα από οτιδήποτε άλλο εγκληματικό μπορεί σήμερα να συμβαίνει εκεί μέσα.

Και να συνεχίσουμε τώρα με το έγκλημα; Το εμβόλιο (με τις τρεις γαμημένες δόσεις!) βγαίνει ξεδιάντροπο ψέμα ότι μπορεί να προσφέρει προστασία. Απαράδεκτη η αμέλεια από το νοσοκομείο ώστε να βάλει άνθρωπο με μεταδιδόμενη νόσο μέσα στο ίδιο δωμάτιο με υγιείς. Απαράδεκτο να τους πεθάνει, εν συνεχεία, άνθρωπος εκεί όπου υποτίθεται πως γίνεται εντατική φροντίδα για να τον σώσουν. Και, τέλος, απαράδεκτος ο στιγματισμός του νεκρού με το να βάζεις κουβαλητές ντυμένους με στολές αστροναύτη να μεταφέρουν το φέρετρο.

Αίσχος.

 

 

Επίσης . . .

Ο Κυνηγός των Θαλασσών – Η Αναζήτηση του Οφιομαχητή, Τόμος 6


Έχοντας τελειώσει με τις δουλειές του στην Ιχθυδάτια, ο Οφιομαχητής αναζητά πάλι το χαμένο παρελθόν του το οποίο μοιάζει τώρα άμεσα συνδεδεμένο με τους Τρομερούς Καπνούς – τους πειρατές που έχουν εμφανιστεί τον τελευταίο καιρό και τρομοκρατούν τα λιμάνια όλων των ηπειρονήσων μ’ένα όπλο που κανείς δεν έχει ξαναδεί ποτέ στην Υπερυδάτια: έναν γίγαντα από καπνό, που το τσεκούρι του χτυπά σαν χίλιους ανέμους. Στην αναζήτησή του ο Οφιομαχητής έχει στο πλευρό του πιστούς συντρόφους και παλιούς φίλους, αλλά χρειάζεται να επιτύχει και μια συμφωνία με έναν από τους Τρεις Οίκους της Σκιάπολης για να αποκτήσει πλοίο και πλήρωμα. Τα ταξίδια του θα τον οδηγήσουν σε λιμάνια γεμάτα ναυτικούς και πειρατές, όπου αμφίβολες πληροφορίες και σκοτεινές φήμες κυκλοφορούν, και κίνδυνος καραδοκεί παντού· γιατί στην Ιχθυδάτια ο Οφιομαχητής δεν έχει μόνο φίλους αλλά και ορκισμένους εχθρούς...

...ενώ, πριν από όχι και τόσα πολλά χρόνια, ένας μυστηριώδης ταξιδιώτης, κατάμαυρος στο δέρμα με πράσινα μαλλιά και υπεράνθρωπη δύναμη, φτάνει στη δυσώνυμη πόλη της Τριάνης κι αφού ακούει λόγια για το θανάσιμο Πέρας των Θαλασσών σκέφτεται πως ίσως εκεί να ανακαλύψει λησμονημένα πράγματα για τον εαυτό του, καθώς και το πεπρωμένο του στην Υπερυδάτια. Ψάχνει για πλήρωμα ανάμεσα στους κακοποιούς και τους ξεπεσμένους της Τριάνης, και ετοιμάζεται να κλέψει έναν Ωκεανομάντη, μια μάγισσα, και το πλοίο ενός πειρατή...

Κατεβάστε το

 

Επιλογές Οκτωβρίου (1/10)


Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ομολογεί για τα εμβόλια Covid-19 | Θεόδωρος Πανταλέων (Έλληνας σουρεαλιστής) | Η επανάσταση στην ιαπωνική τέχνη | Ρομπότ με ανθρώπινες εκφράσεις | Τεχνητή νοημοσύνη και ψυχικές ασθένειες | The Druid Stone (1967) (ένα κρυφό μυθιστόρημα Sword & Sorcery) | Doctor Satan (από το Weird Tales) | Παλιά εξώφυλλα από το Fantastic Mysteries Magazine | Toxic Skies (καναδέζικη ταινία για επιδημία από αεροψεκασμούς) | Jean-Michel Nicollet (τέχνη) | Ένα δάσος με παράξενα δέντρα | Το μυστηριακό διάστημα του Clark Ashton Smith | Shane Braithwaite (τέχνη) | & πολλά LinX

 

Η Οργή των Όφεων – Η Αναζήτηση του Οφιομαχητή, Τόμος 5


Στην Ιχθυδάτια, η Ορδή των Όφεων απειλεί ολόκληρη την ηπειρόνησο καθώς οι Ηρμάντιοι προσπαθούν να αναβιώσουν ένα αρχαίο βασίλειο. Έχουν μαζί τους τις δυνάμεις του Αρχέγονου Όφεως και περισσότερους ερπετοειδείς απ’ό,τι έχει δει κανείς ποτέ συγκεντρωμένους. Αλλά αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά στο ισχυρότερό τους όπλο: την υπερφυσική παρουσία ενός εκλεκτού της Φαρμακερής Κυράς.

Η Αρχιέρεια της Ιχθυδάτιας ξέρει πως μόνο ένας άνθρωπος μπορεί να αναμετρηθεί μαζί τους και τον έχει κάνει να υποσχεθεί να προσφέρει τη βοήθειά του. Αλλά ο Οφιομαχητής δεν βρίσκεται στην Ιχθυδάτια γι’αυτό – αναζητά ένα πλοίο, αναζητά κάποιους μυστηριώδεις κουρσάρους, και αναζητά, όπως πάντα, και το χαμένο παρελθόν του. Επιπλέον, έχει δώσει και μια άλλη υπόσχεση σ’έναν παλιό φίλο, την οποία σκοπεύει να κρατήσει πάση θυσία· και, χωρίς αρχικά να το ξέρει, έχει στο κατόπι του έναν ορκισμένο εχθρό...

...ενώ, πριν από μερικά χρόνια, στη νοτιοδυτική άκρη της Κεντρυδάτιας, στην Ηχόπολη και τους Αγρούς που απλώνονται γύρω της, ένας παράξενος, μαυρόδερμος ξένος εμφανίζεται ψάχνοντας για ένα χαμένο πλοίο και καταλήγει να βρεθεί αντιμέτωπος με τους Γενναίους, τη χειρότερη συμμορία των Αγρών, και ακόμα πιο επικίνδυνους και πιο σκοτεινούς αντιπάλους αφοσιωμένους στον Ύπνο, τον Ομιχλοπρόσωπο, τον ύπουλο αδελφό της Έχιδνας.

Κατεβάστε το