Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
29 / 5 / 2019

Αυτό δεν είναι μυθιστόρημα· είναι ένα βιβλιοπαιχνίδι της σειράς Μοναχικός Λύκος (Lone Wolf). Κάποτε, η σειρά είχε μεταφραστεί και στα ελληνικά, αλλά, για να είμαι ειλικρινής, μόνο αυτό το βιβλίο έχω. Τα άλλα, αν θυμάμαι καλά (γιατί τότε ήμουν μικρός), δεν μπορούσα να τα βρω. Και το συγκεκριμένο βιβλίο είναι το 6ο, άρα δεν έχει νόημα να ξεκινήσεις από εκεί.

Περιλαμβάνει και χάρτη στις πρώτες σελίδες. (Στη μέση είναι λιγάκι θολός επειδή εκεί διπλώνουν οι σελίδες και δεν σκανάρεται καλά.)

Επίσης, μέσα στο βιβλίο υπάρχουν πολλές αρκετά ατμοσφαιρικές ασπρόμαυρες εικόνες, όπως και στην αγγλόφωνη έκδοση.

Τώρα που το ξανακοιτάζω, οφείλω να ομολογήσω ότι δεν μου αρέσει και τόσο στα ελληνικά. Όχι, δεν έχω το ταμπού “Αυτά δεν είναι η παράδοσή μας” και τέτοιες σαχλαμάρες. Απλά τα ονόματα, έτσι όπως τα βλέπω με ελληνικούς χαρακτήρες, δεν μοιάζει να ταιριάζουν, γαμώτο. Είναι σαν κάτι να μην πηγαίνει καλά. Και δεν είναι πρόβλημα της μετάφρασης αυτό. Γιατί, πώς αλλιώς να τα αποδόσεις; Είναι ονόματα που υποχρεωτικά θα μείνουν όπως είναι, απλά οι χαρακτήρες από λατινικοί θα γίνουν ελληνικοί. Και πάλι, όμως, για κάποιο λόγο, μου μοιάζουν λάθος. Θέλω να πω... “τεχνική Ραμαστάν”; Σοβαρά; “Φυλή Ογκρόν”; Βρισιά είναι αυτό; Δεν ξέρω, αλλά κάτι δεν μ’αρέσει στα ελληνικά μ’αυτά τα ονόματα.

Παρεμπιπτόντως, όλα τα βιβλία της σειράς Lone Wolf κυκλοφορούν δωρεάν (και νόμιμα) πλέον στο διαδίκτυο, σε πολλές μορφές ηλεκτρονικού βιβλίου, και όποιος θέλει μπορεί να πάει και να τα κατεβάσει από εδώ. Αυτά και άλλα παρόμοια. Τα προτείνω ανεπιφύλακτα. Πριν από μερικά χρόνια, είχα παίξει τα τρία πρώτα της σειράς, και ήταν καλά, αν και το ένα είχε ένα αδικαιολόγητα δύσκολο σημείο – από εκείνα που αν στρίψεις στη λάθος μεριά του μονοπατιού, μετά, προς το τέλος του βιβλίου, δεν μπορείς να τελειώσεις την ιστορία. Όμως η σειρά Lone Wolf είναι από τα καλύτερα βιβλιοπαιχνίδια που μπορείς να βρεις.

Παλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

 

 

Επίσης . . .

Ο Ρομαντισμός στη Φανταστική Λογοτεχνία


Η ρομαντική παράδοση έχει πολύ βαθιές ρίζες

Ο ρομαντισμός, η ρομαντική παράδοση, είναι ένα είδος που ξεκίνησε την περίοδο του Μεσαίωνα. Φυσικά, είχαμε γενναίους ήρωες και από πιο παλιά, όπως τους δικούς μας, ελληνικούς ήρωες – τον Ηρακλή, τον Οδυσσέα, τον Αχιλλέα, τον Βελλεροφόντη – αλλά και ήρωες άλλων αρχαίων παραδόσεων, όπως τον Γκίλγκαμες. Κανένας από αυτούς, όμως, δεν εντάσσεται στις ρομαντικές αφηγήσεις, και όχι μόνο επειδή ανήκουν σε άλλη χρονική περίοδο· υπάρχει και μια ουσιαστική διαφορά στο ύφος των ίδιων των ηρώων και στις περιπέτειές τους.

Η ρομαντική παράδοση περιλαμβάνει κυρίως ιππότες, και πιθανώς να έχει ξεκινήσει από τη Γαλλία. Περιλαμβάνει τους Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης, τον Αρθούρο και το Εξκάλιμπερ, τον Πάρσιβαλ και το Δισκοπότηρο, τον Ρολάνδο – τέτοιου είδους ήρωες. Περιλαμβάνει, επίσης, ήρωες όπως τον Ρομπέν των Δασών και τον Ιβανόη, δίκαιους παρανόμους που προσπαθούν «να σώσουν το Βασίλειο». Κι αν κάποιοι νομίζουν ότι αυτή η παράδοση δεν είναι ελληνική, κάνουν λάθος: έχουμε και δικούς μας ήρωες αυτού του είδους, από τη βυζαντινή περίοδο κυρίως, χαρακτήρες όπως τον Διγενή Ακρίτα.

Αυτοί οι ήρωες – στις ιστορίες, τουλάχιστον – είναι πάντα άνθρωποι με κάποιο ιδεώδες ή κάποια ιδανικά: έχουν έναν σκοπό, ακολουθούν κάποιον κώδικα. Υπερασπίζονται τους αδυνάτους, προσπαθούν να αποδώσουν δικαιοσύνη, προσπαθούν να επαναφέρουν μια χαοτική κατάσταση σε αρμονία – το κλασικό «να σώσουν το Βασίλειο». Είναι γενικά ευγενικοί, ανεξαρτήτως αν είναι και ευγενικής καταγωγής ή όχι· πάντα κρατάνε τον λόγο τους, μάχονται ακόμα και με άμεσο κίνδυνο της ζωής τους για «το σωστό και το δίκαιο». Πολλές φορές βασανίζονται και διχάζονται από τα ίδια τους τα ιδεώδη και τον κώδικα τιμής τους.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Ιουνίου (17/6)


A Book of Marionettes (1920) — Απεικονίσεις ακέφαλων (περ. 1175–1724) — Arent van Bolten — The Magician (W. Somerset Maugham) — Durenstein της Evelyn Waugh — Playing Catch, του Algernon Blackwood — Martin Monnickendam (1874–1943) — Βασικά βιβλία Sword & Planet (Don Wollheim, Edwin L. Arnold, Otis Adelbert) — Η Φαντασία ως το Κέντρο της Πραγματικότητας — Τρέιλερ ALIEN: EARTH του Ridley Scott — Jon Foreman — Το Sword & Sorcery του Pinnacle Books — Ιστορίες με ταξίδια στην τέταρτη διάσταση — Ο αρχαίος φόβος για τους ζωντανούς-νεκρούς

 

Φανταστικά Βιβλία


Όχι βιβλία φαντασίας· αυτά που είναι μόνο στο μυαλό μας

Υπάρχουν βιβλία φαντασίας, και μέσα σε αυτά υπάρχουν και φανταστικά βιβλία. Φανταστικά βιβλία, επίσης, μπορούν να υπάρξουν και σε βιβλία συμβατικής λογοτεχνίας, αλλά αυτό είναι πιο σπάνιο.

Ένα από τα γνωστότερα φανταστικά βιβλία είναι, φυσικά, το Νεκρονομικόν. Σύμφωνα με κάποιους δεν είναι καν φανταστικό αλλά υπάρχει· έχω, μάλιστα, μία μεταφρασμένη έκδοσή του από τις εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω, όμως, αν όντως μπορείς να καλέσεις τους δαίμονες για τους οποίους γράφει· δεν το έχω ποτέ δοκιμάσει. Οπότε, εδώ αναφέρομαι στο Νεκρονομικόν καθαρά ως φανταστικό βιβλίο, όπως το παρουσίαζε ο Lovecraft μέσα από τις αφηγήσεις του. Είναι ίσως το γνωστότερο φανταστικό βιβλίο σε αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας.

Αλλά υπάρχουν και πολλά ακόμα.

Κατ’αρχήν, όλα τα βιβλία που εμφανίζονται μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο είναι, προφανώς, φανταστικά. Όμως, όταν αναφερόμαστε σε φανταστικό βιβλίο, μιλάμε για κάτι που ξεχωρίζει μέσα στην αφήγηση, κάτι που έχει συγκεκριμένο τίτλο και χρησιμότητα. Κάτι που μπορεί να έχει τη δυνατότητα να γίνει ακόμα και καλτ, όπως το Νεκρονομικόν.

[Συνέχισε να διαβάζεις]