Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies, από τρίτους κυρίως, για απλή ανάλυση επισκεπτών (πχ, Google Analytics) και για social media (πχ, από το Twitter). Τα μόνα cookies που χρησιμοποιούμε εμείς είναι για θέματα λειτουργικότητας (πχ, για να μην εμφανίζεται ξανά αυτή η ειδοποίηση αφότου έχετε πατήσει το κουμπάκι). Κανένα από αυτά τα cookies, απ’ό,τι ξέρουμε, δεν είναι βλαβερό, και εμείς δεν εκμεταλλευόμαστε τις πληροφορίες σας με κανέναν τρόπο. Ωστόσο, αν θέλετε μπορείτε πολύ εύκολα να σβήσετε τα cookies από οποιονδήποτε browser, συνήθως πατώντας Shift+Ctrl+Del. Περισσότερες πληροφορίες για τα cookies μπορείτε να βρείτε στο www.whatarecookies.com.
Δύο συνοικίες της Ατέρμονης Πολιτείας, η Βαθμιδωτή και η Επίστρωτη, βρίσκονται από χρόνια σε μια κατάσταση οικονομικής αλληλεξάρτησης. Η μία συμπληρώνει την άλλη. Η Βαθμιδωτή παράγοντας, αποκλειστικά και μόνο, τεχνικούς εξοπλισμούς. Η Επίστρωτη παράγοντας τρόφιμα. Και καμιά από τις δυο συνοικίες δεν διανοείται να αλλάξει τον ρυθμό της ζωής των πολιτών της.
Μια μυστηριώδης γυναίκα με το όνομα Κορίνα παρουσιάζεται στην Επίστρωτη και μιλά με τους Εχθρούς του Πρωινού, τη μεγαλύτερη και χειρότερη συμμορία της συνοικίας, που είναι ο φόβος κι ο τρόμος των πολιτών αλλά και της αστυνομίας. Η Κορίνα προθυμοποιείται να τους βοηθήσει σ’ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο: να κλέψουν χρήματα κατευθείαν από το κεντρικό θησαυροφυλάκιο της Τράπεζας των Τεσσάρων.
Αλλά αυτό δεν είναι το μόνο που έχει η Κορίνα στο μυαλό της.
Πολύ σύντομα, τα πράγματα αρχίζουν ν’αλλάζουν για τις δύο συνοικίες καθώς οι ισορροπίες θρυμματίζονται...
Το Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι Σεργήλης αρχίζει!
Μετά από τον διωγμό των δυνάμεων της Παντοκράτειρας, οι υλικές ζημιές στη
διάσταση της Σεργήλης είναι πολλές, και η οικονομία της έχει δεχτεί σοβαρό
πλήγμα. Προκειμένου ολόκληρη η διάσταση να ορθοποδήσει, οι πολιτικοί της
αποφασίζουν να οργανώσουν το Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι Σεργήλης, που θα φέρει
χρήματα από πολλές άλλες διαστάσεις του Γνωστού Σύμπαντος.
Οι ραλίστες που θα αγωνιστούν είναι όλοι ικανοί και έμπειροι στην οδήγηση –
ήρωες των τροχών και του τιμονιού. Ανάμεσά τους είναι και η Ελοντί Αλλόγνωμη, ή,
όπως πολλοί στη Σεργήλη τη γνωρίζουν από την παλιά της ζωή ως τραγουδίστρια, η
Έκπτωτη Ελοντί. Στο παρελθόν, σε μικρή ηλικία, ήταν δόκιμη για ιέρεια της
Αρτάλης όταν οι πράκτορες της Παντοκράτειρας προσπαθούσαν ακόμα να εξαφανίσουν
τις γυναίκες που λάτρευαν αυτή τη θεά. Αργότερα, είχε μπει στους κόλπους της
Επανάστασης, αποζητώντας εκδίκηση. Τώρα, στο Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι Σεργήλης,
το παρελθόν της Ελοντί θα συναντήσει το παρόν, κι εκείνη θ’ανακαλύψει
καινούργια, και ίσως τρομαχτικά, πράγματα για τον εαυτό της.
Ο Ζορδάμης, ένας παλιός εραστής της Έκπτωτης Ελοντί και δεινός ραλίστας,
συμμετέχει επίσης στο Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι, και έχει κάνει μια σκοτεινή και
δαιμονική συμφωνία για να βεβαιωθεί ότι θα νικήσει. Επειδή
πρέπει να νικήσει: μυστηριώδεις δυνάμεις του υπόκοσμου της Σεργήλης
βρίσκονται στο κατόπι του, και φαίνονται έτοιμες να τον αφανίσουν αν δεν τους
δώσει ό,τι τους χρωστά...
Στο Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι Σεργήλης, οι οδηγοί θα τρέξουν επάνω σε
αιωρούμενες ράμπες, επάνω σε δύσκολα εδάφη, μέσα στους άγριους δασότοπους
Φέρνιλγκαν, μέσα στις καυτές ερήμους της Σεργήλης, μέσα σε παγωμένα βουνά, ακόμα
και μέσα σε μια παράξενη ενδοδιάσταση με πράσινο ουρανό και κόκκινο ήλιο...
Η Σεργήλη έχει απελευθερωθεί από τους Παντοκρατορικούς· οι κάτοικοί της
μπορούν ξανά να λατρεύουν όποιους θεούς θέλουν. Η θρησκεία της Αρτάλης έχει
αναβιώσει. Η Αριστέα, μια από τις ιέρειές της, καταφέρνει να λάβει χρηματοδότηση
από την Πολιτειάρχη της Μέλβερηθ για την οικοδόμηση ενός καινούργιου ναού στα
άκρα της εν λόγω μεγαλούπολης. Αλλά σύντομα ανακαλύπτει ότι το χρηματικό δεν
είναι το μόνο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει. Οι Ανατολικοί Φρουροί, μια νέα
συμμορία που καταδυναστεύει τις ακροανατολικές συνοικίες της Μέλβερηθ, ζητούν
λεφτά για την προστασία του ναού – «προστασία» από την ίδια τη συμμορία, στην
πραγματικότητα. Η Αριστέα, αρνούμενη να πληρώσει, θα βρεθεί σε σύγκρουση μαζί
τους. Ευτυχώς, στο πλευρό της είναι ο Βασνάρος, ο Αγωνιστής των Δρόμων – γνωστός
και ως Τρελός Λύκος της Μέλβερηθ, κατά την περίοδο της κυριαρχίας των
Παντοκρατορικών.
Η Φάνρηβ, μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Μοργκιάνης, ήταν κάποτε, πριν
από χρόνια, ελεύθερη με δικό της πολίτευμα. Σήμερα, είναι ένα προτεκτοράτο του
Βασιλείου της Χάρνωθ. Ο λαός της είναι διαιρεμένος: μια μερίδα υποστηρίζει τη
Βασιλική Αντιπρόσωπο· μια μερίδα είναι με το μέρος του παλιού Φύλακα της Φάνρηβ,
που έρχεται με στρατό από τον βορρά για να την ελευθερώσει· και μια άλλη μερίδα
των πολιτών είναι αυτονομιστές, που δεν θέλουν ούτε τους Χαρνώθιους στην πόλη
τους ούτε την επιστροφή του Φύλακα.
Οι Αιρετοί της Φάνρηβ είναι διαιρεμένοι όπως και ο λαός της, αποτελώντας
αντανάκλασή του.
Ο Άλφεντουρ αλ Έρεσναβ, Διπλωματικός Αντιπρόσωπος του Εμπορικού Συνδέσμου της
Νάζρηβ, έρχεται από την πόλη του με ελικόπτερο προς τη Φάνρηβ, καλεσμένος εκεί
από έναν παλιό του φίλο, τον Κασλάριν ωλ Μάρατεκ, Αιρετό της Συντεχνίας των
Αγροτών. Ο Κασλάριν πιστεύει πως έχει ένα σχέδιο για να σώσει τη Φάνρηβ προτού η
πόλη καταστραφεί από την οργή των αντίπαλων παρατάξεων. Και ζητά τη βοήθεια του
Άλφεντουρ, ο οποίος μπορεί να ασκήσει πιέσεις και στην Κέσριμιθ ωλ Ζαλτάρεμ, τη
Βασιλική Αντιπρόσωπο, και στο συμβούλιο των Αιρετών.
Όταν όμως ο Άλφεντουρ φτάνει στην πόλη, το κλίμα είναι ήδη έκρυθμο και, με
κάθε μέρα που περνά, χειροτερεύει. Η Αρχόντισσα Κέσριμιθ προσπαθεί με όλους τους
τρόπους – και με τα ελεγχόμενα μέσα μαζικής πληροφόρησης της Φάνρηβ – να
επηρεάσει τον λαό ώστε να τον τραβήξει με το μέρος του Βασιλείου της Χάρνωθ. Οι
υποστηρικτές του Φύλακα, που έρχεται με στρατό από τα βόρεια, πασχίζουν να
φέρουν τον κόσμο με τη δική τους πλευρά, ενώ αποφεύγουν και χτυπάνε τους
ανθρώπους των Χαρνώθιων. Και οι αυτονομιστές είναι εναντίον όλων, γεμίζοντας
τους δρόμους της πόλης με συνθήματα και απρόσμενες εκρήξεις.
Αλλά στη Φάνρηβ οι πιο επικίνδυνες ενέργειες γίνονται στα παρασκήνια. Σκιερές
μορφές στοιχειώνουν την Πόλη της Αέναης Νύχτας. Προδότες σχεδιάζουν πολιτικές
δολοφονίες. Κατάσκοποι παρακολουθούν κάθε κίνηση. Αδέλφια χάνουν την εμπιστοσύνη
που έχουν μεταξύ τους. Οι πάντες είναι ύποπτοι για τα πάντα.
Ο Πρίγκιπας Ανδρόνικος επιστρέφει στην πατρίδα του, την Απολλώνια, όπου
σύντομα ανακαλύπτει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα είχε αφήσει. Κάποια
μυστηριώδης, σκοτεινή οργάνωση έχει απλώσει τα δίχτυα της μέσα στο Βασίλειο, και
φημολογείται, ψιθυριστά, ότι ακόμα κι ο αδελφός του Ανδρόνικου, ο Πρίγκιπας
Λούσιος, είναι αναμιγμένος σ’αυτήν.
Ο Ανδρόνικος θα βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, και θα χρειαστεί να
ζητήσει βοήθεια ακόμα κι από τους επαναστάτες άλλων διαστάσεων· διότι μέσα στην
ίδια του την πατρίδα κανένας δεν φαίνεται πλέον να μπορεί να θεωρηθεί
αξιόπιστος…
Εν τω μεταξύ, οι δυνάμεις της Παντοκράτειρας έρχονται από το Βόρειο Μέτωπο,
φέρνοντας έναν από τους πιο καταστροφικούς πολέμους στο Γνωστό Σύμπαν· ενώ από
τα νότια της διάστασης τερατουργήματα επιτίθενται από την Απολεσθείσα Γη,
μαστίζοντας το Βασίλειο σαν προαιώνια κατάρα.
Στην Απολλώνια, μια από καιρό πολιορκημένη διάσταση, τα πράγματα έχουν
αρχίσει να ξεφεύγουν από τον έλεγχο…
Η Αγγελική, μια φίλη της Παντοκράτειρας, βρίσκεται δολοφονημένη στη σουίτα
ενός ξενοδοχείου, με μυστηριώδεις τομές επάνω στο σώμα της. Ο εραστής της,
Ταγματάρχης Στίβεν Νέλκος, παρότι ήταν μαζί της εκείνη τη βραδιά, μοιάζει να
έχει πλήρη άγνοια του τι συνέβη. Και οι άνθρωποι της Παντοκράτειρας δεν
καταφέρνουν να ανακαλύψουν τίποτα.
Η Ρία-Μία, η Αρχιέρεια του Κρόνου, προτείνει στην Παντοκράτειρα έναν ιδιωτικό
ερευνητή, τον Φέλιξ Χάρλω, ο οποίος ίσως θα μπορούσε να βρει τον δολοφόνο.
Ωστόσο, ακόμα κι αυτός σύντομα θα συνειδητοποιήσει πως η περίπτωση είναι
εξαιρετικά περίπλοκη και δυσεπίλυτη, και οι δυνάμεις που είναι αναμιγμένες
ξεπερνούν τη δικαιοδοσία του αλλά και τις ικανότητες του μυαλού του...
Ένας ξεχασμένος κόσμος, μια διάσταση απομονωμένη από το υπόλοιπο σύμπαν.
Ένας υπερδιαστασιακός στρόβιλος – ένα
ρήγμα – σπάζει το στάσιμο πλέγμα της πραγματικότητάς του. Κι από εκεί,
έρχεται ένας μεγάλος προφήτης που θα αλλάξει τη ροή της ιστορίας του για
πάντα...
Ο Τάμπριελ, κάποτε σύζυγος της Παντοκράτειρας και μάγος του τάγματος των
Δεσμοφυλάκων, καταλήγει σαν ναυαγός σε μια διάσταση ανέγνωρη για εκείνον. Ένα
μέρος όπου κανένας δεν μιλά καμια γνωστή του γλώσσα. Μέσα στο μυαλό του, όμως,
παράδοξα, υπάρχουν εικόνες από αυτόν τον απομονωμένο κόσμο: και ο Τάμπριελ
συνειδητοποιεί πως δεν μπορεί να βρίσκεται τυχαία εδώ...
Μαζί του είναι η Ανταρλίδα, μια από τις Μαύρες Δράκαινες της Παντοκράτειρας
οι οποίες πλέον υπηρετούν την Επανάσταση εναντίον της. Ούτε εκείνη έχει ποτέ
ξανά δει ή ακούσει γι’αυτό τον κόσμο. Αλλά τώρα που οι δυο τους βρίσκονται εδώ,
σ’ένα ξένο, εχθρικό περιβάλλον, πρέπει να μάθουν να επιβιώνουν ώστε να
ξεκλειδώσουν τα μυστικά της διάστασης που θα τους δώσουν πρόσβαση στο Γνωστό
Σύμπαν, από το οποίο ήρθαν.
Παράξενα ανοίγματα παρουσιάζονται στη Χάρνταβελ: τρύπες επάνω στα ίδια τα
τοιχώματα της πραγματικότητάς της. Από μέσα τους διακρίνεται μια άλλη
πραγματικότητα, και πλάσματα έρχονται από εκεί τα οποία δεν έχουν ξαναβαδίσει
ποτέ στη Χάρνταβελ.
Οι Παντοκρατορικοί που ελέγχουν την εν λόγω διάσταση προσπαθούν να ερευνήσουν
το φαινόμενο, η συχνότητα εμφάνισης του οποίου δεν μειώνεται αλλά αυξάνεται με
ανησυχητικό ρυθμό. Η Αρίνη’σαρ, μάγισσα του τάγματος των Ερευνητών και σύζυγος
του Παντοκρατορικού Ταγματάρχη Τέρι Κάρμεθ, έχει αναλάβει να ανακαλύψει τι
συμβαίνει, συναντώντας πολλά εμπόδια στον δρόμο της.
Αλλά και ο Ανδρόνικος, ο Πρίγκιπας της Επανάστασης, ενδιαφέρεται για το
μυστηριώδες φαινόμενο γιατί η Χάρνταβελ συνδέεται άμεσα με τη δική του διάσταση,
την Απολλώνια. Οργανώνει μια αποστολή για να το ερευνήσει, και αναζητά τους
σωστούς ανθρώπους. Προσπαθεί να πείσει τον Γεράρδο να επιστρέψει στη Χάρνταβελ,
η οποία ήταν κάποτε πατρίδα του.
Ο Γεράρδος, όμως, είναι διστακτικός, επειδή είχε τους λόγους του που έφυγε
πριν από χρόνια. Ήταν ένας από τους ιερείς της Χάρνταβελ, που δεν μπορούν ποτέ
να την εγκαταλείψουν, καθώς αυτό σημαίνει τον θάνατό τους από μια δαιμονική
ακατονόμαστη δύναμη που κρύβεται μέσα τους. Αλλά ο Γεράρδος έχει επιβιώσει·
φεύγοντας από τη Χάρνταβελ νομίζει πως κατόρθωσε τελικά να διαλύσει το Εσώτερο
Θηρίο. Μπορεί, όμως, να είναι σίγουρος ότι αυτό δεν θα εμφανιστεί και πάλι εντός
του όταν ξαναγυρίσει στη Χάρνταβελ; Και είναι πρόθυμος να το ριψοκινδυνέψει για
να μάθει;
Η επιστροφή στην πατρίδα του μπορεί να τον φέρει σε σύγκρουση όχι μόνο με το
ιερατείο εκεί, αλλά και με μια δύναμη πιο διαβολική και εξαπλωμένη απ’ό,τι
μπορούσε ποτέ να φανταστεί.
Και, φυσικά, είναι και οι Παντοκρατορικοί στη Χάρνταβελ...
Μετά τη διάλυση της Συμπαντικής Παντοκρατορίας,
ληστές και κακούργοι λυμαίνονται τα άγρια εδάφη της Φεηνάρκια:
απομεινάρηδες των στρατών της Παντοκράτειρας αλλά και γηγενείς που
προσπαθούν να επωφεληθούν από την κατάσταση. Όταν ένας έμπορος από τη
Χόλκεραλ, ο Καντάρφιλ, δέχεται επίθεση από τους ληστές της Σαρντίκα-Νοθ,
μια ομάδα μισθοφόρων έρχεται απρόσμενα προς βοήθειά του για να τρέψει
τους ληστές σε φυγή. Σύντομα όμως ο Καντάρφιλ μαθαίνει πως οι σωτήρες
του είναι κι αυτοί πρώην Παντοκρατορικοί, όπως η Σαρντίκα-Νοθ.
Ονομάζονται Ζωντανοί-Νεκροί, και αρχηγός τους είναι ο Ζαώρδιλ ο
Σκοτωμένος – ένας άνθρωπος που κανονικά θα έπρεπε να είναι νεκρός. Δεν
έσωσαν, όμως, τον έμπορο από τη Σαρντίκα-Νοθ για να τον ληστέψουν οι
ίδιοι· αντιθέτως, τον καθοδηγούν ώστε να φτάσει, μέσω επικίνδυνων
ορεινών περασμάτων, στον προορισμό του: την πόλη της Νασόλκαθ. Εκεί, ο
Ζαώρδιλ ελπίζει να βρει περισσότερες δουλειές για τους μισθοφόρους του,
αλλά ανακαλύπτει πως οι φήμες κυκλοφορούν γρήγορα και είναι πολλοί που
ακόμα έχουν έντονο μίσος για όσους κάποτε υπηρετούσαν την Παντοκράτειρα.
Ωστόσο, υπάρχει και μια γυναίκα – πρώην Παντοκρατορική κι η ίδια – που
επιδιώκει συμμαχία, αν και σκιερή. Και ο Ηγεμόνας της Νασόλκαθ σύντομα
ετοιμάζεται για πόλεμο εναντίον ληστών, και συγκεντρώνει στρατό από
μισθοφόρους κάθε είδους…
Μια επανάσταση ξεκινά, αρχικά περιορισμένη αλλά δυνατή, και σύντομα εξαπλώνεται σαν φωτιά ανεξέλεγκτη. Μια κρυφή δύναμη τη θρέφει από τις σκιές της Πόλης. Εδραιωμένες πλουτοκρατίες καταρρέουν· οι πολιτάρχες της Ρελκάμνια ανησυχούν. Τρόμος και αναστάτωση απλώνονται γύρω από τον Ριγοπόταμο, καθώς προβλέπουν πόλεμο.
Ένας μεγάλος ηγέτης έχει εμφανιστεί και η Πόλη φαίνεται να ζητά το αντίβαρό του – έναν άνθρωπο από συνοικίες αρκετά μακρινές. Εχθρικές δυνάμεις τον θέλουν νεκρό, αλλά μυστηριώδεις συμπτώσεις έρχονται για να τον συντρέξουν. Μισθοφόροι και μαχητές κατευθύνονται προς το επίκεντρο του επικείμενου πολέμου.
Δύο Θυγατέρες της Πόλης αναζητούν ένα πολύτιμο κόσμημα που έκλεψε μια Αδελφή τους – ένα αινιγματικό κατασκεύασμα μιας αρχαίας Θυγατέρας που μπορεί να προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στα λάθος χέρια.
Συμμορίες ξεσηκώνονται παντού, ακούγοντας το όνομα του Αλυσοδεμένου Ποιητή που έσπασε τις αλυσίδες του. Καιροσκόποι και πολεμοκάπηλοι πιστεύουν ότι έχουν κάτι να κερδίσουν. Παλιά καθεστώτα γκρεμίζονται, καινούργια παίρνουν τη θέση τους – καλύτερα ή χειρότερα;
Ένας ξεχασμένος χώρος ανοίγει, ξερνώντας πανωλεθρία και δαίμονες από άλλους χρόνους, τραυματίζοντας την Πόλη και φέρνοντας θλίψη στους κατοίκους της.
Οι Νομάδες των Δρόμων ταξιδεύουν στις οδούς και τις λεωφόρους της Ατέρμονης Πολιτείας, καθοδηγούμενοι από την Κυρά τους. Βαδίζοντας, πάντοτε βαδίζοντας. Προσελκύοντας κι άλλους από τις συνοικίες που περνούν. Ένα υπέροχο, μαγευτικό ταξίδι γι’αυτούς, το οποίο τους αποκαλύπτει ολοένα και περισσότερα μυστήρια της Πόλης· αλλά δεν θα αργήσει να τους βάλει και σε τρομερά προβλήματα. Θα βρεθούν ακόμα και στο έλεος αμφιλεγόμενων δυνάμεων ενώ θα θεωρούν τους εαυτούς τους, για πρώτη φορά, χαμένους μέσα στη Ρελκάμνια.
Μια εποχή μεγάλων αλλαγών, από τον Ριγοπόταμο ώς την Ανακτορική Συνοικία...
Ένας εξερευνητής από την Απολλώνια έχει χαθεί στο Πορφυρό Κενό,
ακολουθώντας τα ξεχασμένα ίχνη για κάποιο πιθανό απομεινάρι από τον Ενιαίο Κόσμο
– κάτι που και η Παντοκράτειρα πολύ πιθανόν να θέλει να πάρει στα χέρια της.
Ο Ανδρόνικος, ο Πρίγκιπας της Επανάστασης, προσπαθεί να προλάβει ένα τέτοιο
ενδεχόμενο, και να ξαναβρεί τον χαμένο εξερευνητή. Στέλνει την Ιωάννα, τη Μαύρη
Δράκαινα, και τον Σέλιρ’χοκ, έναν μάγο του τάγματος των Διαλογιστών, στην Άκρη,
μια πόλη εκεί όπου το σύμπαν τελειώνει και το Πορφυρό Κενό απλώνεται, γεμάτο
Αιωρούμενες Νήσους, Ανέμους, και ανείπωτα όντα.
Στην Άκρη, η Ιωάννα και ο Σέλιρ’χοκ θα βρουν συμμάχους – έναν καπετάνιο του
Κενού, μια Ανεμοσκόπο, έναν μονόφθαλμο κυνηγημένο άντρα – και θα ταξιδέψουν στα
βάθη του Πορφυρού Κενού, σφυροκοπημένοι από Ανέμους… και με έναν από τους πιο
επικίνδυνους πράκτορες της Παντοκράτειρας στο κατόπι τους.
Ο Κάραγγελ, Πρωτοσπαθάριος του Θρόνου της Ελρείσβα, επιστρέφει στη μεγάλη
πόλη φέρνοντας νέα για τη γενοκτονία της Λευκής φυλής του από μια μαζική επίθεση
Μελανών. Αποζητά εκδίκηση. Αλλά στην Ελρείσβα οι αποφάσεις δεν παίρνονται μόνο
από εκείνον. Ούτε καν μόνο από τον Βασιληά. Ο Πρωτοσπαθάριος Κάραγγελ πρέπει να
συνεννοηθεί με τον Παντοκρατορικό Επόπτη Ευρύμαχο Νάλφερ, που βρίσκεται εκεί,
κυρίως, για να ελέγχει τα ορυχεία ενέργειας της περιοχής. Οι Παντοκρατορικοί
αποδεικνύονται πρόθυμοι να βοηθήσουν τον Κάραγγελ στον αγώνα του για εκδίκηση
εναντίον των Μελανών, αλλά τα όπλα που φέρνουν είναι τόσο καταστροφικά που
κάνουν ακόμα και τον Πρωτοσπαθάριο να προβληματιστεί σχετικά με τις μεθόδους
τους. Και ποια μπορεί να είναι τα κίνητρά τους για τη βοήθεια που του
προσφέρουν;
Το ένα χωριό Μελανών μετά το άλλο αφανίζεται, μέσα στις καυτές ερήμους της
Αρβήντλια, καθώς η εκστρατεία των Παντοκρατορικών ταξιδεύει σαν λαίλαπα ολέθρου.
Ταυτόχρονα, ο Ανδρόνικος, Πρίγκιπας της Επανάστασης, η Ιωάννα η Μαύρη
Δράκαινα, και άλλοι επαναστάτες σύντροφοί τους έρχονται προς την Αρβήντλια μέσω
μιας διαστασιακής διόδου στη Σάρντλι. Αλλά δεν γνωρίζουν ακόμα τίποτα για την
καταστροφή που ο Πρωτοσπαθάριος του Θρόνου της Ελρείσβα και οι Παντοκρατορικοί
σύμμαχοί του έχουν εξαπολύσει εναντίον των Μελανών φυλών. Στόχος των επαναστατών
είναι η αποκωδικοποίηση ενός μυστηριώδους μηνύματος που, αν οι υποψίες τους
είναι σωστές, θα αλλάξει τα πάντα για την Επανάσταση και για την Παντοκρατορία
σ’όλο το Γνωστό Σύμπαν...
Το Θρυμματισμένο Σύμπαν Εξερευνώντας τις διαστάσεις ενός πολυσύνθετου κόσμου
Η Επιστροφή των Θεών είναι κάπως παλιά· την έχω γράψει πριν από κάμποσα χρόνια. Μετά έγραψα το
Παιχνίδι των Ράζλερ, το οποίο δημοσίευσα πρόσφατα. Μετά έγραψα την τριλογία Οι
Εξόριστοι της Σερανβέλ, που κυκλοφόρησα μέσω των εκδόσεων Φανταστικός Ορίζοντας. Την
Αδελφότητα του Βορρά (το τρίτο βιβλίο των Εξόριστων της Σερανβέλ) το τελείωσα μέσα στο 2007. Επομένως, από τότε μέχρι τώρα, φαίνεται ότι έχω γράψει μόνο κάποια
διηγήματα και νουβέλες. Αλλά δεν είναι καθόλου έτσι.
Έχω γράψει και κάποια μυθιστορήματα τα οποία, όμως, δεν θέλησα αμέσως να δημοσιεύσω. Κατά πρώτον, είχα μόλις δημοσιεύσει το
Παιχνίδι των Ράζλερ και ήθελα να το αφήσω να κινηθεί μόνο του μέσα στο διαδίκτυο για λίγο καιρό (και ευχαριστώ πολύ όσους το προώθησαν μέσα από τις ιστοσελίδες τους, χωρίς ούτε καν να με γνωρίζουν προσωπικά. Οφείλω να ομολογήσω ότι με εξέπληξε ευχάριστα). Δεν θα είχε νόημα να δημοσιεύσω και τα καινούργια μου βιβλία συγχρόνως με το
Παιχνίδι των Ράζλερ· θα ήταν υπερβολικό και θα μπέρδευε τον οποιονδήποτε πιθανό αναγνώστη.
Κατά δεύτερον, συνήθως δεν βιάζομαι να δημοσιεύσω αυτά που γράφω. Θέλω να έχω κάτι που, μέσα στο μυαλό μου, το θεωρώ «ολοκληρωμένο». Τα καινούργια μου βιβλία διαδραματίζονται στο Θρυμματισμένο Σύμπαν (έχω ήδη ανεβάσει κάποια διηγήματα και νουβέλες με υπόβαθρο αυτό τον κόσμο), και αποφάσισα να τα δημοσιεύσω όταν ολοκλήρωσα εκείνο που τελικά ονόμασα «Πρώτο Κύκλο του Θρυμματισμένου Σύμπαντος».
Το Θρυμματισμένο Σύμπαν είναι ένας πολυσύνθετος κόσμος. Αποτελείται από πολλούς επιμέρους κόσμους που ονομάζονται
διαστάσεις. Αυτοί οι κόσμοι δεν είναι αρχαϊκού τύπου, όπως άλλοι για τους οποίους έχω γράψει (βλ.
Άρμπεναρκ και Κουαλανάρα). Ορισμένοι μοιάζουν μοντέρνοι, ορισμένοι αρχαϊκοί, ορισμένοι φουτουριστικοί, κι ορισμένοι είναι τελείως, μα τελείως, παράξενοι. Δεν ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένες ιστορικές περιόδους της Γης, και ακόμα και οι φυσικοί τους νόμοι δεν είναι πάντα όπως αυτοί της Γης. Αν και στις περισσότερες διαστάσεις οι συνθήκες είναι, κατά βάση, «γήινες» (δηλαδή, αν αφήσεις ένα μήλο από το χέρι σου, θα πέσει στη γη, δεν θα πάει προς τα δεξιά!), αυτό δεν συμβαίνει επειδή ισχύουν οι ίδιοι νόμοι και οι ίδιες δυνάμεις με εδώ· και στα άκρα των διαστάσεων αυτό γίνεται φανερό (βλ. νουβέλα
Η Χαωδία [pdf]), όπως επίσης και σε άλλες περιπτώσεις. Για παράδειγμα, σε κάποιες διαστάσεις δεν λειτουργούν οι εκρηκτικές ύλες· σε άλλες λειτουργούν τόσο καλά που είναι τρομερά επικίνδυνες· σε κάποιες διαστάσεις η ενέργεια καταναλώνεται ταχύτερα από ό,τι σε άλλες· ακόμα και η ροή του χρόνου διαφέρει από διάσταση σε διάσταση· και στις περισσότερες διαστάσεις, αν πετάξεις πολύ, πολύ ψηλά, αν τα καταφέρεις να φτάσεις ώς εκεί πάνω, μπορεί να προσεδαφιστείς σε αστέρια ή σε φεγγάρια χωρίς να συναντήσεις κανένα «διάστημα» στο δρόμο σου. Αντιθέτως, στο Πορφυρό Κενό, τα
πάντα είναι κάτι σαν διάστημα, αλλά που ακολουθεί νόμους διαφορετικούς από του δικού μας γαλαξία.
Για να μη γίνομαι κουραστικός με συγκεκριμένα παραδείγματα, είναι ένας κόσμος, όπως είπα, πολυσύνθετος και, επομένως, οι ιστορίες που μπορώ να γράψω εκεί ποικίλες. Αυτό είναι κάτι που μου αρέσει. Οι άλλοι κόσμοι που είχα γράψει ήταν καλοί για να γράψεις, κυρίως, μια μεγάλη, επική ιστορία. Το έκανα μία φορά στον Άρμπεναρκ, το έκανα ακόμα μία φορά στην Κουαλανάρα. Βαρέθηκα. Τέτοιοι κόσμοι είναι ωραίοι γιαυτές τις μεγάλες ιστορίες και μετά... τι; Μπορείς, βέβαια, να γράψεις διάφορα, αλλά οι μαγεία αυτών των κόσμων δεν είναι εκεί. Τα παράξενα και τα μαγικά πράγματα δεν συμβαίνουν κάθε μέρα. Το Θρυμματισμένο Σύμπαν είναι τόσο πολυμορφικό που μπορεί να συμβαίνουν παράξενα πράγματα χωρίς να το διαταράσσουν και χωρίς να πρέπει, υποχρεωτικά, να οδηγούν σε μια μεγάλη, επική ιστορία, αλλά συγχρόνως έχουν ενδιαφέρον από μόνα τους.
Επιπλέον, δεν ήθελα πάλι να γράφω για αρχαϊκούς κόσμους. Οι ιστορίες στο Θρυμματισμένο Σύμπαν, στην πιο απλή τους μορφή, είναι «πιστόλια και μαγεία»· στην πιο περίπλοκή τους μορφή είναι κάτι που δεν μπορώ να κατονομάσω. Αυτό τώρα έχει ενδιαφέρον για μένα. Ελπίζω και για τους αναγνώστες, αν και καταλαβαίνω πως σε ανθρώπους που αρέσει, πχ, το
Παιχνίδι των Ράζλερ υπάρχει μια πιθανότητα να μην αρέσει το Θρυμματισμένο Σύμπαν. Θα τους πρότεινα, όμως, να το δοκιμάσουν προτού βγάλουν συμπέρασμα.
Θυμάμαι τον εαυτό μου όταν ήμουν μικρός. Γύρω στα 15 συν/πλην τρία χρόνια. Θα το θεωρούσε
ιεροσυλία να γράψω κάτι σαν το Θρυμματισμένο Σύμπαν. Οτιδήποτε εκτός από σπαθιά και μαγεία ήταν ιεροσυλία εκείνη την επική εποχή. Η παρουσία ενός πυροβόλου όπλου ήταν λόγος για συντέλεια του σύμπαντος! Έχω αλλάξει πολύ από τότε. Δηλαδή, ακόμα μου αρέσουν τα σπαθιά και η μαγεία, αλλά και τα πιστόλια δεν με ενοχλούν. Ούτε και κανένα άλλο όπλο. Βασικά, τα όπλα είναι μια τελείως ανούσια υπόθεση. Απλά οι χαρακτήρες στις ιστορίες τα χρησιμοποιούν για να σκοτώνουν. Δεν είναι εκεί το νόημα μιας ιστορίας, όμως. Σκοτώνεις και με κατσαβίδι αν θέλεις.
Επίσης, κάθε φορά που γράφω θέλω να γράφω και κάτι όσο το δυνατόν πιο διαφορετικό από άλλα που είχα γράψει παλιότερα. Όταν έγραψα τον Άρμπεναρκ, ήταν διαφορετικός σε σχέση με κάτι παλιότερές μου ιστορίες. Η μαγεία ήταν πιο περίεργη, πιο πνευματική· υπήρχαν οι Μαγκραθμέλιοι δαιμονάνθρωποι και οι διαβολικές μηχανές τους· γίνονταν ένα σωρό πολιτικές μηχανορραφίες και πολεμικές συγκρούσεις με στρατούς. Είχε ενδιαφέρον για μένα. Παλιά έγραφα, κυρίως, για έναν ήρωα που σκοτώνει τέρατα και για μάγους που πετάνε αστραπές από τα χέρια τους...
Μετά, γράφοντας το Παιχνίδι των Ράζλερ, ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό πάλι. Στην Κουαλανάρα, λοιπόν, δεν υπάρχουν μάγοι όπως στον Άρμπεναρκ. Η μαγεία είναι συνυφασμένη με τον ίδιο τον κόσμο, και πιο μυστικιστική· υπάρχουν νεκρενοικημένοι δολοφόνοι και δράκαρχοι· υπάρχουν άνθρωποι με ιδιαίτερα Χαρίσματα και θεοί που δρουν μέσα από τους πιστούς τους· οι θρησκείες παίζουν σημαντικό ρόλο· και η όλη δομή και πλοκή είναι πιο καλή κατά τη γνώμη μου. Είχε κι αυτό ενδιαφέρον για μένα.
Όπως τώρα έχει ενδιαφέρον το Θρυμματισμένο Σύμπαν. Θα δείτε ότι εδώ υπάρχουν μάγοι και, μάλιστα, τα ξόρκια τους έχουν και συγκεκριμένα ονόματα, αλλά η παρουσία τους μέσα στον κόσμο είναι πολύ πιο λειτουργική από ό,τι έχουμε συνηθίσει να είναι στη φανταστική λογοτεχνία. Πολλά μηχανήματα στο Θρυμματισμένο Σύμπαν δεν μπορούν να λειτουργήσουν αν κάποιος μάγος δεν είναι παρών· και υπάρχουν και πολλά πράγματα μέσα στην καθημερινή ζωή που δεν θα υπήρχαν αν δεν ήταν οι μάγοι. Στο Θρυμματισμένο Σύμπαν δεν είναι ξεκάθαρο πού τελειώνει η τεχνολογία και πού αρχίζει η μαγεία. Για την ακρίβεια, δεν υπάρχει καν διαχωρισμός ανάμεσα στα δύο. Κανένας δεν μπορεί να σου πει αν ένα μεταβαλλόμενο όχημα είναι «τεχνολογία» ή «μαγεία»· η ερώτηση δεν έχει καν νόημα. Είναι και τα δύο συγχρόνως.
Παρότι όμως η μαγεία στο Θρυμματισμένο Σύμπαν μοιάζει περιχαρακωμένη σε συγκεκριμένα πρότυπα, αυτό δεν είναι παρά για να μπορούν οι μάγοι του εν λόγω κόσμου να κάνουν κάτι με τις κρυφές δυνάμεις του σύμπαντος. Οι παραδοξότητες στο Θρυμματισμένο Σύμπαν δεν τελειώνουν στο Ξόρκι Μηχανικής Μεταβλητότητος που κάνει ένας μάγος για να αλλάξει τη μορφή ενός μεταβαλλόμενου οχήματος. Ο
Διαιρεμένος Θεός έχει αρκετές τέτοιες περιπτώσεις· και, φυσικά, η
Χαωδία.
Νομίζω, όμως, πως ήδη έγραψα πολλά θεωρητικά πράγματα για το Θρυμματισμένο Σύμπαν κάτι παντελώς άχρηστο στη λογοτεχνία. Αυτά μπορεί κάποιος να τα καταλάβει διαβάζοντας τις ιστορίες· δεν χρειάζεται εμένα να του τα πω.
Μπορείτε να πάτε τώρα στην αρχική σελίδα του ιστότοπου του Θρυμματισμένου Σύμπαντος και να ρίξετε μια ματιά για το πώς να διαβάσετε τις ιστορίες. Υπάρχουν πολλοί τρόποι· δεν πρόκειται για μια σειρά που χρειάζεται να τη διαβάσει κανείς από την αρχή μέχρι το τέλος. Μπορείς να διαβάσεις όποιο βιβλίο θέλεις· βγάζει νόημα από μόνο του. Και, τελικά, όλα μαζί βγάζουν ένα ευρύτερο νόημα: συμπληρώνουν ένα μεγάλο ψηφιδωτό τον Πρώτο Κύκλο του Θρυμματισμένου Σύμπαντος.
Δεν έχω ακόμα ανεβάσει, βέβαια, όλες τις ιστορίες που έχω γράψει στο Θρυμματισμένο Σύμπαν. Κατά πρώτον, δεν θα ήθελα να τις ανεβάσω όλες απότομα. Κατά δεύτερον, χρειάζονται μια επεξεργασία καθώς θέλω να τις δημοσιεύσω, όχι μόνο σε pdf, αλλά και σε mobi, epub, και html. (Το html είναι, βασικά, το θέμα, όπως ξέρουν όσοι ασχολούνται με το ηλεκτρονικό βιβλίο. Μετά, από εκεί, τα άλλα ακολουθούν.) Υπολογίζω να ανεβάζω ένα βιβλίο τον μήνα, οπότε σε κανένα χρόνο πιστεύω να έχω δημοσιεύσει όλες τις ιστορίες.
Στον ιστότοπο του Θρυμματισμένου Σύμπαντος θα βρείτε, επίσης, και ιστορίες που έχω ήδη δημοσιεύσει
εδώ. Κάποια σχόλια σχετικά με αυτές, λοιπόν:
Το Ένα Τρένο Με Πολύχρωμες Γυναίκες (η αρχική ιστορία του Θρυμματισμένου Σύμπαντος) έχει καινούργιο εξώφυλλο και μορφοποιήσει, και έχω κάνει και κάποιες μικρές αλλαγές στη στίξη. Αν είναι να το ξανακατεβάσετε, κατεβάστε το για το καινούργιο εξώφυλλο.
Ο Θίασος των Θαυμαστών Θηρίων που θα βρείτε στον ιστότοπο του Θρυμματισμένου Σύμπαντος έχει τα κόμματά του κανονικά (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό), ενώ
Ο Θίασος των Θαυμαστών Θηρίων που θα βρείτε στα
διηγήματά μου δεν έχει σχεδόν καθόλου κόμματα, για
πειραματικούς λόγους.
Επίσης, οι ιστορίες Μια Προσωπική Υπόθεση και Ο Μπαλαντέρ της Λόρκης
δεν εμφανίζονται στον ιστότοπο του Θρυμματισμένου Σύμπαντος γιατί περιλαμβάνονται στο
Κρασί της Σεργήλης μια ανθολογία που περιέχει κι άλλα διηγήματα και νουβέλες.
Κάπου εδώ πρέπει να τελειώσω αυτό το άρθρο· και για επίλογο, το μόνο που ταιριάζει να πω, για τα δεδομένα του πρώτου κύκλου του Θρυμματισμένου Σύμπαντος, νομίζω πως είναι:
Καλωσορίσατε στην Επανάσταση!