Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies, από τρίτους κυρίως, για απλή ανάλυση επισκεπτών (πχ, Google Analytics) και για social media (πχ, από το Twitter). Τα μόνα cookies που χρησιμοποιούμε εμείς είναι για θέματα λειτουργικότητας (πχ, για να μην εμφανίζεται ξανά αυτή η ειδοποίηση αφότου έχετε πατήσει το κουμπάκι). Κανένα από αυτά τα cookies, απ’ό,τι ξέρουμε, δεν είναι βλαβερό, και εμείς δεν εκμεταλλευόμαστε τις πληροφορίες σας με κανέναν τρόπο. Ωστόσο, αν θέλετε μπορείτε πολύ εύκολα να σβήσετε τα cookies από οποιονδήποτε browser, συνήθως πατώντας Shift+Ctrl+Del. Περισσότερες πληροφορίες για τα cookies μπορείτε να βρείτε στο www.whatarecookies.com.
Αν σας αρέσουν τα μυθιστορήματα και διηγήματα που βρίσκετε εδώ
τελείως δωρεάν, μπορείτε να το δείξετε κάνοντας μια δωρεά με τον πιο ασφαλή
τρόπο στο διαδίκτυο.
Δύο συνοικίες της Ατέρμονης Πολιτείας, η Βαθμιδωτή και η Επίστρωτη, βρίσκονται από χρόνια σε μια κατάσταση οικονομικής αλληλεξάρτησης. Η μία συμπληρώνει την άλλη. Η Βαθμιδωτή παράγοντας, αποκλειστικά και μόνο, τεχνικούς εξοπλισμούς. Η Επίστρωτη παράγοντας τρόφιμα. Και καμιά από τις δυο συνοικίες δεν διανοείται να αλλάξει τον ρυθμό της ζωής των πολιτών της.
Μια μυστηριώδης γυναίκα με το όνομα Κορίνα παρουσιάζεται στην Επίστρωτη και μιλά με τους Εχθρούς του Πρωινού, τη μεγαλύτερη και χειρότερη συμμορία της συνοικίας, που είναι ο φόβος κι ο τρόμος των πολιτών αλλά και της αστυνομίας. Η Κορίνα προθυμοποιείται να τους βοηθήσει σ’ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο: να κλέψουν χρήματα κατευθείαν από το κεντρικό θησαυροφυλάκιο της Τράπεζας των Τεσσάρων.
Αλλά αυτό δεν είναι το μόνο που έχει η Κορίνα στο μυαλό της.
Πολύ σύντομα, τα πράγματα αρχίζουν ν’αλλάζουν για τις δύο συνοικίες καθώς οι ισορροπίες θρυμματίζονται...
Το Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι Σεργήλης αρχίζει!
Μετά από τον διωγμό των δυνάμεων της Παντοκράτειρας, οι υλικές ζημιές στη
διάσταση της Σεργήλης είναι πολλές, και η οικονομία της έχει δεχτεί σοβαρό
πλήγμα. Προκειμένου ολόκληρη η διάσταση να ορθοποδήσει, οι πολιτικοί της
αποφασίζουν να οργανώσουν το Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι Σεργήλης, που θα φέρει
χρήματα από πολλές άλλες διαστάσεις του Γνωστού Σύμπαντος.
Οι ραλίστες που θα αγωνιστούν είναι όλοι ικανοί και έμπειροι στην οδήγηση –
ήρωες των τροχών και του τιμονιού. Ανάμεσά τους είναι και η Ελοντί Αλλόγνωμη, ή,
όπως πολλοί στη Σεργήλη τη γνωρίζουν από την παλιά της ζωή ως τραγουδίστρια, η
Έκπτωτη Ελοντί. Στο παρελθόν, σε μικρή ηλικία, ήταν δόκιμη για ιέρεια της
Αρτάλης όταν οι πράκτορες της Παντοκράτειρας προσπαθούσαν ακόμα να εξαφανίσουν
τις γυναίκες που λάτρευαν αυτή τη θεά. Αργότερα, είχε μπει στους κόλπους της
Επανάστασης, αποζητώντας εκδίκηση. Τώρα, στο Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι Σεργήλης,
το παρελθόν της Ελοντί θα συναντήσει το παρόν, κι εκείνη θ’ανακαλύψει
καινούργια, και ίσως τρομαχτικά, πράγματα για τον εαυτό της.
Ο Ζορδάμης, ένας παλιός εραστής της Έκπτωτης Ελοντί και δεινός ραλίστας,
συμμετέχει επίσης στο Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι, και έχει κάνει μια σκοτεινή και
δαιμονική συμφωνία για να βεβαιωθεί ότι θα νικήσει. Επειδή
πρέπει να νικήσει: μυστηριώδεις δυνάμεις του υπόκοσμου της Σεργήλης
βρίσκονται στο κατόπι του, και φαίνονται έτοιμες να τον αφανίσουν αν δεν τους
δώσει ό,τι τους χρωστά...
Στο Πρώτο Πανδιαστασιακό Ράλι Σεργήλης, οι οδηγοί θα τρέξουν επάνω σε
αιωρούμενες ράμπες, επάνω σε δύσκολα εδάφη, μέσα στους άγριους δασότοπους
Φέρνιλγκαν, μέσα στις καυτές ερήμους της Σεργήλης, μέσα σε παγωμένα βουνά, ακόμα
και μέσα σε μια παράξενη ενδοδιάσταση με πράσινο ουρανό και κόκκινο ήλιο...
Η Σεργήλη έχει απελευθερωθεί από τους Παντοκρατορικούς· οι κάτοικοί της
μπορούν ξανά να λατρεύουν όποιους θεούς θέλουν. Η θρησκεία της Αρτάλης έχει
αναβιώσει. Η Αριστέα, μια από τις ιέρειές της, καταφέρνει να λάβει χρηματοδότηση
από την Πολιτειάρχη της Μέλβερηθ για την οικοδόμηση ενός καινούργιου ναού στα
άκρα της εν λόγω μεγαλούπολης. Αλλά σύντομα ανακαλύπτει ότι το χρηματικό δεν
είναι το μόνο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει. Οι Ανατολικοί Φρουροί, μια νέα
συμμορία που καταδυναστεύει τις ακροανατολικές συνοικίες της Μέλβερηθ, ζητούν
λεφτά για την προστασία του ναού – «προστασία» από την ίδια τη συμμορία, στην
πραγματικότητα. Η Αριστέα, αρνούμενη να πληρώσει, θα βρεθεί σε σύγκρουση μαζί
τους. Ευτυχώς, στο πλευρό της είναι ο Βασνάρος, ο Αγωνιστής των Δρόμων – γνωστός
και ως Τρελός Λύκος της Μέλβερηθ, κατά την περίοδο της κυριαρχίας των
Παντοκρατορικών.
Η Φάνρηβ, μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Μοργκιάνης, ήταν κάποτε, πριν
από χρόνια, ελεύθερη με δικό της πολίτευμα. Σήμερα, είναι ένα προτεκτοράτο του
Βασιλείου της Χάρνωθ. Ο λαός της είναι διαιρεμένος: μια μερίδα υποστηρίζει τη
Βασιλική Αντιπρόσωπο· μια μερίδα είναι με το μέρος του παλιού Φύλακα της Φάνρηβ,
που έρχεται με στρατό από τον βορρά για να την ελευθερώσει· και μια άλλη μερίδα
των πολιτών είναι αυτονομιστές, που δεν θέλουν ούτε τους Χαρνώθιους στην πόλη
τους ούτε την επιστροφή του Φύλακα.
Οι Αιρετοί της Φάνρηβ είναι διαιρεμένοι όπως και ο λαός της, αποτελώντας
αντανάκλασή του.
Ο Άλφεντουρ αλ Έρεσναβ, Διπλωματικός Αντιπρόσωπος του Εμπορικού Συνδέσμου της
Νάζρηβ, έρχεται από την πόλη του με ελικόπτερο προς τη Φάνρηβ, καλεσμένος εκεί
από έναν παλιό του φίλο, τον Κασλάριν ωλ Μάρατεκ, Αιρετό της Συντεχνίας των
Αγροτών. Ο Κασλάριν πιστεύει πως έχει ένα σχέδιο για να σώσει τη Φάνρηβ προτού η
πόλη καταστραφεί από την οργή των αντίπαλων παρατάξεων. Και ζητά τη βοήθεια του
Άλφεντουρ, ο οποίος μπορεί να ασκήσει πιέσεις και στην Κέσριμιθ ωλ Ζαλτάρεμ, τη
Βασιλική Αντιπρόσωπο, και στο συμβούλιο των Αιρετών.
Όταν όμως ο Άλφεντουρ φτάνει στην πόλη, το κλίμα είναι ήδη έκρυθμο και, με
κάθε μέρα που περνά, χειροτερεύει. Η Αρχόντισσα Κέσριμιθ προσπαθεί με όλους τους
τρόπους – και με τα ελεγχόμενα μέσα μαζικής πληροφόρησης της Φάνρηβ – να
επηρεάσει τον λαό ώστε να τον τραβήξει με το μέρος του Βασιλείου της Χάρνωθ. Οι
υποστηρικτές του Φύλακα, που έρχεται με στρατό από τα βόρεια, πασχίζουν να
φέρουν τον κόσμο με τη δική τους πλευρά, ενώ αποφεύγουν και χτυπάνε τους
ανθρώπους των Χαρνώθιων. Και οι αυτονομιστές είναι εναντίον όλων, γεμίζοντας
τους δρόμους της πόλης με συνθήματα και απρόσμενες εκρήξεις.
Αλλά στη Φάνρηβ οι πιο επικίνδυνες ενέργειες γίνονται στα παρασκήνια. Σκιερές
μορφές στοιχειώνουν την Πόλη της Αέναης Νύχτας. Προδότες σχεδιάζουν πολιτικές
δολοφονίες. Κατάσκοποι παρακολουθούν κάθε κίνηση. Αδέλφια χάνουν την εμπιστοσύνη
που έχουν μεταξύ τους. Οι πάντες είναι ύποπτοι για τα πάντα.
Ο Πρίγκιπας Ανδρόνικος επιστρέφει στην πατρίδα του, την Απολλώνια, όπου
σύντομα ανακαλύπτει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα είχε αφήσει. Κάποια
μυστηριώδης, σκοτεινή οργάνωση έχει απλώσει τα δίχτυα της μέσα στο Βασίλειο, και
φημολογείται, ψιθυριστά, ότι ακόμα κι ο αδελφός του Ανδρόνικου, ο Πρίγκιπας
Λούσιος, είναι αναμιγμένος σ’αυτήν.
Ο Ανδρόνικος θα βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, και θα χρειαστεί να
ζητήσει βοήθεια ακόμα κι από τους επαναστάτες άλλων διαστάσεων· διότι μέσα στην
ίδια του την πατρίδα κανένας δεν φαίνεται πλέον να μπορεί να θεωρηθεί
αξιόπιστος…
Εν τω μεταξύ, οι δυνάμεις της Παντοκράτειρας έρχονται από το Βόρειο Μέτωπο,
φέρνοντας έναν από τους πιο καταστροφικούς πολέμους στο Γνωστό Σύμπαν· ενώ από
τα νότια της διάστασης τερατουργήματα επιτίθενται από την Απολεσθείσα Γη,
μαστίζοντας το Βασίλειο σαν προαιώνια κατάρα.
Στην Απολλώνια, μια από καιρό πολιορκημένη διάσταση, τα πράγματα έχουν
αρχίσει να ξεφεύγουν από τον έλεγχο…
Η Αγγελική, μια φίλη της Παντοκράτειρας, βρίσκεται δολοφονημένη στη σουίτα
ενός ξενοδοχείου, με μυστηριώδεις τομές επάνω στο σώμα της. Ο εραστής της,
Ταγματάρχης Στίβεν Νέλκος, παρότι ήταν μαζί της εκείνη τη βραδιά, μοιάζει να
έχει πλήρη άγνοια του τι συνέβη. Και οι άνθρωποι της Παντοκράτειρας δεν
καταφέρνουν να ανακαλύψουν τίποτα.
Η Ρία-Μία, η Αρχιέρεια του Κρόνου, προτείνει στην Παντοκράτειρα έναν ιδιωτικό
ερευνητή, τον Φέλιξ Χάρλω, ο οποίος ίσως θα μπορούσε να βρει τον δολοφόνο.
Ωστόσο, ακόμα κι αυτός σύντομα θα συνειδητοποιήσει πως η περίπτωση είναι
εξαιρετικά περίπλοκη και δυσεπίλυτη, και οι δυνάμεις που είναι αναμιγμένες
ξεπερνούν τη δικαιοδοσία του αλλά και τις ικανότητες του μυαλού του...
Ένας ξεχασμένος κόσμος, μια διάσταση απομονωμένη από το υπόλοιπο σύμπαν.
Ένας υπερδιαστασιακός στρόβιλος – ένα
ρήγμα – σπάζει το στάσιμο πλέγμα της πραγματικότητάς του. Κι από εκεί,
έρχεται ένας μεγάλος προφήτης που θα αλλάξει τη ροή της ιστορίας του για
πάντα...
Ο Τάμπριελ, κάποτε σύζυγος της Παντοκράτειρας και μάγος του τάγματος των
Δεσμοφυλάκων, καταλήγει σαν ναυαγός σε μια διάσταση ανέγνωρη για εκείνον. Ένα
μέρος όπου κανένας δεν μιλά καμια γνωστή του γλώσσα. Μέσα στο μυαλό του, όμως,
παράδοξα, υπάρχουν εικόνες από αυτόν τον απομονωμένο κόσμο: και ο Τάμπριελ
συνειδητοποιεί πως δεν μπορεί να βρίσκεται τυχαία εδώ...
Μαζί του είναι η Ανταρλίδα, μια από τις Μαύρες Δράκαινες της Παντοκράτειρας
οι οποίες πλέον υπηρετούν την Επανάσταση εναντίον της. Ούτε εκείνη έχει ποτέ
ξανά δει ή ακούσει γι’αυτό τον κόσμο. Αλλά τώρα που οι δυο τους βρίσκονται εδώ,
σ’ένα ξένο, εχθρικό περιβάλλον, πρέπει να μάθουν να επιβιώνουν ώστε να
ξεκλειδώσουν τα μυστικά της διάστασης που θα τους δώσουν πρόσβαση στο Γνωστό
Σύμπαν, από το οποίο ήρθαν.
Παράξενα ανοίγματα παρουσιάζονται στη Χάρνταβελ: τρύπες επάνω στα ίδια τα
τοιχώματα της πραγματικότητάς της. Από μέσα τους διακρίνεται μια άλλη
πραγματικότητα, και πλάσματα έρχονται από εκεί τα οποία δεν έχουν ξαναβαδίσει
ποτέ στη Χάρνταβελ.
Οι Παντοκρατορικοί που ελέγχουν την εν λόγω διάσταση προσπαθούν να ερευνήσουν
το φαινόμενο, η συχνότητα εμφάνισης του οποίου δεν μειώνεται αλλά αυξάνεται με
ανησυχητικό ρυθμό. Η Αρίνη’σαρ, μάγισσα του τάγματος των Ερευνητών και σύζυγος
του Παντοκρατορικού Ταγματάρχη Τέρι Κάρμεθ, έχει αναλάβει να ανακαλύψει τι
συμβαίνει, συναντώντας πολλά εμπόδια στον δρόμο της.
Αλλά και ο Ανδρόνικος, ο Πρίγκιπας της Επανάστασης, ενδιαφέρεται για το
μυστηριώδες φαινόμενο γιατί η Χάρνταβελ συνδέεται άμεσα με τη δική του διάσταση,
την Απολλώνια. Οργανώνει μια αποστολή για να το ερευνήσει, και αναζητά τους
σωστούς ανθρώπους. Προσπαθεί να πείσει τον Γεράρδο να επιστρέψει στη Χάρνταβελ,
η οποία ήταν κάποτε πατρίδα του.
Ο Γεράρδος, όμως, είναι διστακτικός, επειδή είχε τους λόγους του που έφυγε
πριν από χρόνια. Ήταν ένας από τους ιερείς της Χάρνταβελ, που δεν μπορούν ποτέ
να την εγκαταλείψουν, καθώς αυτό σημαίνει τον θάνατό τους από μια δαιμονική
ακατονόμαστη δύναμη που κρύβεται μέσα τους. Αλλά ο Γεράρδος έχει επιβιώσει·
φεύγοντας από τη Χάρνταβελ νομίζει πως κατόρθωσε τελικά να διαλύσει το Εσώτερο
Θηρίο. Μπορεί, όμως, να είναι σίγουρος ότι αυτό δεν θα εμφανιστεί και πάλι εντός
του όταν ξαναγυρίσει στη Χάρνταβελ; Και είναι πρόθυμος να το ριψοκινδυνέψει για
να μάθει;
Η επιστροφή στην πατρίδα του μπορεί να τον φέρει σε σύγκρουση όχι μόνο με το
ιερατείο εκεί, αλλά και με μια δύναμη πιο διαβολική και εξαπλωμένη απ’ό,τι
μπορούσε ποτέ να φανταστεί.
Και, φυσικά, είναι και οι Παντοκρατορικοί στη Χάρνταβελ...
Μετά τη διάλυση της Συμπαντικής Παντοκρατορίας,
ληστές και κακούργοι λυμαίνονται τα άγρια εδάφη της Φεηνάρκια:
απομεινάρηδες των στρατών της Παντοκράτειρας αλλά και γηγενείς που
προσπαθούν να επωφεληθούν από την κατάσταση. Όταν ένας έμπορος από τη
Χόλκεραλ, ο Καντάρφιλ, δέχεται επίθεση από τους ληστές της Σαρντίκα-Νοθ,
μια ομάδα μισθοφόρων έρχεται απρόσμενα προς βοήθειά του για να τρέψει
τους ληστές σε φυγή. Σύντομα όμως ο Καντάρφιλ μαθαίνει πως οι σωτήρες
του είναι κι αυτοί πρώην Παντοκρατορικοί, όπως η Σαρντίκα-Νοθ.
Ονομάζονται Ζωντανοί-Νεκροί, και αρχηγός τους είναι ο Ζαώρδιλ ο
Σκοτωμένος – ένας άνθρωπος που κανονικά θα έπρεπε να είναι νεκρός. Δεν
έσωσαν, όμως, τον έμπορο από τη Σαρντίκα-Νοθ για να τον ληστέψουν οι
ίδιοι· αντιθέτως, τον καθοδηγούν ώστε να φτάσει, μέσω επικίνδυνων
ορεινών περασμάτων, στον προορισμό του: την πόλη της Νασόλκαθ. Εκεί, ο
Ζαώρδιλ ελπίζει να βρει περισσότερες δουλειές για τους μισθοφόρους του,
αλλά ανακαλύπτει πως οι φήμες κυκλοφορούν γρήγορα και είναι πολλοί που
ακόμα έχουν έντονο μίσος για όσους κάποτε υπηρετούσαν την Παντοκράτειρα.
Ωστόσο, υπάρχει και μια γυναίκα – πρώην Παντοκρατορική κι η ίδια – που
επιδιώκει συμμαχία, αν και σκιερή. Και ο Ηγεμόνας της Νασόλκαθ σύντομα
ετοιμάζεται για πόλεμο εναντίον ληστών, και συγκεντρώνει στρατό από
μισθοφόρους κάθε είδους…
Μια επανάσταση ξεκινά, αρχικά περιορισμένη αλλά δυνατή, και σύντομα εξαπλώνεται σαν φωτιά ανεξέλεγκτη. Μια κρυφή δύναμη τη θρέφει από τις σκιές της Πόλης. Εδραιωμένες πλουτοκρατίες καταρρέουν· οι πολιτάρχες της Ρελκάμνια ανησυχούν. Τρόμος και αναστάτωση απλώνονται γύρω από τον Ριγοπόταμο, καθώς προβλέπουν πόλεμο.
Ένας μεγάλος ηγέτης έχει εμφανιστεί και η Πόλη φαίνεται να ζητά το αντίβαρό του – έναν άνθρωπο από συνοικίες αρκετά μακρινές. Εχθρικές δυνάμεις τον θέλουν νεκρό, αλλά μυστηριώδεις συμπτώσεις έρχονται για να τον συντρέξουν. Μισθοφόροι και μαχητές κατευθύνονται προς το επίκεντρο του επικείμενου πολέμου.
Δύο Θυγατέρες της Πόλης αναζητούν ένα πολύτιμο κόσμημα που έκλεψε μια Αδελφή τους – ένα αινιγματικό κατασκεύασμα μιας αρχαίας Θυγατέρας που μπορεί να προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στα λάθος χέρια.
Συμμορίες ξεσηκώνονται παντού, ακούγοντας το όνομα του Αλυσοδεμένου Ποιητή που έσπασε τις αλυσίδες του. Καιροσκόποι και πολεμοκάπηλοι πιστεύουν ότι έχουν κάτι να κερδίσουν. Παλιά καθεστώτα γκρεμίζονται, καινούργια παίρνουν τη θέση τους – καλύτερα ή χειρότερα;
Ένας ξεχασμένος χώρος ανοίγει, ξερνώντας πανωλεθρία και δαίμονες από άλλους χρόνους, τραυματίζοντας την Πόλη και φέρνοντας θλίψη στους κατοίκους της.
Οι Νομάδες των Δρόμων ταξιδεύουν στις οδούς και τις λεωφόρους της Ατέρμονης Πολιτείας, καθοδηγούμενοι από την Κυρά τους. Βαδίζοντας, πάντοτε βαδίζοντας. Προσελκύοντας κι άλλους από τις συνοικίες που περνούν. Ένα υπέροχο, μαγευτικό ταξίδι γι’αυτούς, το οποίο τους αποκαλύπτει ολοένα και περισσότερα μυστήρια της Πόλης· αλλά δεν θα αργήσει να τους βάλει και σε τρομερά προβλήματα. Θα βρεθούν ακόμα και στο έλεος αμφιλεγόμενων δυνάμεων ενώ θα θεωρούν τους εαυτούς τους, για πρώτη φορά, χαμένους μέσα στη Ρελκάμνια.
Μια εποχή μεγάλων αλλαγών, από τον Ριγοπόταμο ώς την Ανακτορική Συνοικία...
Ένας εξερευνητής από την Απολλώνια έχει χαθεί στο Πορφυρό Κενό,
ακολουθώντας τα ξεχασμένα ίχνη για κάποιο πιθανό απομεινάρι από τον Ενιαίο Κόσμο
– κάτι που και η Παντοκράτειρα πολύ πιθανόν να θέλει να πάρει στα χέρια της.
Ο Ανδρόνικος, ο Πρίγκιπας της Επανάστασης, προσπαθεί να προλάβει ένα τέτοιο
ενδεχόμενο, και να ξαναβρεί τον χαμένο εξερευνητή. Στέλνει την Ιωάννα, τη Μαύρη
Δράκαινα, και τον Σέλιρ’χοκ, έναν μάγο του τάγματος των Διαλογιστών, στην Άκρη,
μια πόλη εκεί όπου το σύμπαν τελειώνει και το Πορφυρό Κενό απλώνεται, γεμάτο
Αιωρούμενες Νήσους, Ανέμους, και ανείπωτα όντα.
Στην Άκρη, η Ιωάννα και ο Σέλιρ’χοκ θα βρουν συμμάχους – έναν καπετάνιο του
Κενού, μια Ανεμοσκόπο, έναν μονόφθαλμο κυνηγημένο άντρα – και θα ταξιδέψουν στα
βάθη του Πορφυρού Κενού, σφυροκοπημένοι από Ανέμους… και με έναν από τους πιο
επικίνδυνους πράκτορες της Παντοκράτειρας στο κατόπι τους.
Ο Κάραγγελ, Πρωτοσπαθάριος του Θρόνου της Ελρείσβα, επιστρέφει στη μεγάλη
πόλη φέρνοντας νέα για τη γενοκτονία της Λευκής φυλής του από μια μαζική επίθεση
Μελανών. Αποζητά εκδίκηση. Αλλά στην Ελρείσβα οι αποφάσεις δεν παίρνονται μόνο
από εκείνον. Ούτε καν μόνο από τον Βασιληά. Ο Πρωτοσπαθάριος Κάραγγελ πρέπει να
συνεννοηθεί με τον Παντοκρατορικό Επόπτη Ευρύμαχο Νάλφερ, που βρίσκεται εκεί,
κυρίως, για να ελέγχει τα ορυχεία ενέργειας της περιοχής. Οι Παντοκρατορικοί
αποδεικνύονται πρόθυμοι να βοηθήσουν τον Κάραγγελ στον αγώνα του για εκδίκηση
εναντίον των Μελανών, αλλά τα όπλα που φέρνουν είναι τόσο καταστροφικά που
κάνουν ακόμα και τον Πρωτοσπαθάριο να προβληματιστεί σχετικά με τις μεθόδους
τους. Και ποια μπορεί να είναι τα κίνητρά τους για τη βοήθεια που του
προσφέρουν;
Το ένα χωριό Μελανών μετά το άλλο αφανίζεται, μέσα στις καυτές ερήμους της
Αρβήντλια, καθώς η εκστρατεία των Παντοκρατορικών ταξιδεύει σαν λαίλαπα ολέθρου.
Ταυτόχρονα, ο Ανδρόνικος, Πρίγκιπας της Επανάστασης, η Ιωάννα η Μαύρη
Δράκαινα, και άλλοι επαναστάτες σύντροφοί τους έρχονται προς την Αρβήντλια μέσω
μιας διαστασιακής διόδου στη Σάρντλι. Αλλά δεν γνωρίζουν ακόμα τίποτα για την
καταστροφή που ο Πρωτοσπαθάριος του Θρόνου της Ελρείσβα και οι Παντοκρατορικοί
σύμμαχοί του έχουν εξαπολύσει εναντίον των Μελανών φυλών. Στόχος των επαναστατών
είναι η αποκωδικοποίηση ενός μυστηριώδους μηνύματος που, αν οι υποψίες τους
είναι σωστές, θα αλλάξει τα πάντα για την Επανάσταση και για την Παντοκρατορία
σ’όλο το Γνωστό Σύμπαν...
Κοινωνικές Βλασφημίες: Μάντρες Μη διαβάσεις αυτό το άρθρο! Γρήγορα, πίσω στη μάντρα σου!
Ας πούμε ότι είσαι από εκείνους που ασχολούνται με τη «σοβαρή» λογοτεχνία. Πρέπει υποχρεωτικά να σνομπάρεις «κατώτερα» είδη, όπως επιστημονική φαντασία ή μυστήριο. Αν όχι, οι άλλοι που ασχολούνται με τη «σοβαρή» λογοτεχνία θα σε κατακρίνουν.
Ας πούμε ότι είσαι από αυτούς που ασχολούνται με τη δημοφιλή λογοτεχνία. Αν πας να ασχοληθείς και με την πιο σοβαρή λογοτεχνία, οι άλλοι του κύκλου σου θα σε πουν σνομπ.
Ας πούμε ότι είσαι geek. Αν φερθείς με τρόπο που δεν ανταποκρίνεται στον ορισμό geek, αν δεν είσαι αρκετά geek, τα άλλα geek θα σε κράξουν.
Ας πούμε ότι ανήκεις στη μία πολιτική παράταξη ή στην άλλη. Αν δεν συμφωνείς με
όλες τις απόψεις αυτής της παράταξης, αν δεν κατακρίνεις υποχρεωτικά άλλες παρατάξεις, αν τύχει να συμφωνήσεις με κάτι που λέει μια αντίπαλη παράταξη, την έχεις γαμήσει, φίλε. Την έχεις γαμήσει.
Παρομοίως με τις διάφορες αθλητικές ομάδες. Παρομοίως με διάφορες ιδεολογικές παρατάξεις, γκρουπ ενδιαφερόντων, οργανισμούς, συλλόγους, και οργανώσεις.
Όπου σταθείς κι όπου βρεθείς μάντρες.
Ο καθένας πρέπει να είναι στη μάντρα του. Άντε, το πολύ, να είσαι σε μερικές μάντρες που δεν είναι αντίθετες μεταξύ τους. Αλλά πρέπει οπωσδήποτε να είσαι πιστός στις μάντρες σου. Μην κοιτάξεις λίγο παραπέρα! Όχι! Είναι κακό. Αυτοί της άλλης μάντρας είναι μαλάκες. Εσύ
στη μάντρα σου. Και μόνο.
Γιατί, φυσικά, η μάντρα σου είναι οι καλοί, οι άλλοι είναι οι κακοί.
Ζούμε σε μια παγκόσμια κοινωνία όπου οι άνθρωποι δεν έχουν μάθει να είναι ελεύθεροι· έχουν μάθει να είναι σε μάντρες. Όποιος τύχει να μην είναι σε μάντρα πρέπει οπωσδήποτε να μπει, αργά ή γρήγορα. Κι αν τύχει κανένα πρόβατο να ξεστρατίσει από τη μάντρα του, πρέπει να σπεύσουν οι τσομπάνηδες να το τραβήξουν πίσω.
Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους να ελέγχεις μια κοινωνία είναι να έχεις τους ανθρώπους της διαιρεμένους σε τόσες πολλές παρατάξεις, ομάδες, υποομάδες, φατρίες, και παραφατρίες, που είναι αδύνατον ποτέ κανένας να συμφωνήσει με κανέναν σε τίποτα ώστε να υπάρξει πρόοδος και καλυτέρευση της ζωής. Κάθονται όλοι μπροστά στις τηλεοράσεις και στα άλλα μέσα μαζικής πλύσης εγκεφάλου και από εκεί παίρνουν τις «οδηγίες» τους· κι αν όχι από εκεί, τότε αναλαμβάνουν να τους «καθοδηγήσουν» οι μαντράρχες.
Ο καθένας, βέβαια, που υπνοβατώντας ανήκει χαρούμενα στη μάντρα του νομίζει ότι η δική του μάντρα είναι καλύτερη από τις άλλες, ή ότι, τουλάχιστον, είναι
συγκριτικά καλύτερη. Εκείνο που ο υπνοβάτης δεν βλέπει ποτέ είναι το εξής φανερό σε όσους δεν υπνοβατούν:
Ο βασικός σκοπός όλων των μαντρών είναι να ελέγχουν τα μέλη τους.
Ο βασικός σκοπός της μάντρας σου ό,τι ψέματα κι αν σου έχουν πει, ό,τι κι αν σε έχουν «εκπαιδεύσει» να πιστεύεις είναι να ελέγχει τη συμπεριφορά σου ασκώντας επάνω σου κοινωνικές και ψυχολογικές επιρροές, έτσι ώστε να ακολουθείς, σε όλες τις περιπτώσεις, τη γραμμή της μάντρας και κάποιες γενικές αρχές της ευρύτερης κοινωνίας και να μην παρεκκλίνεις. Μαυτό τον τρόπο, όταν οι μαντράρχες, οι κρυφοφασίστες του Συστήματος, σου πουν «Τώρα πρέπει να γίνει αυτό», δεν θα το σκεφτείς
καν: θα νομίζεις ότι ήταν δική σου ιδέα εξαρχής.
Και, επειδή είμαι σίγουρος πως τώρα το μυαλό πολλών πηγαίνει κατευθείαν στην πολιτική, αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στις πολιτικές παρατάξεις. Είναι κάτι που συμβαίνει σε όλα τα τμήματα της κοινωνίας είτε έχουν σχέση με τον αθλητισμό είτε με κάποιο χόμπι που ασχολείσαι είτε με κάποιο θρησκευτικό πιστεύω.
Θέλουν η σκέψη σου να είναι παγιδευμένη μέσα στην ιδεολογία και στις αντιλήψεις της ομάδας. Η μάντρα θέλει να υποστηρίζεις τη μάντρα ακόμα κι όταν περνά απτο μυαλό σου πως εκείνο που κάνει η μάντρα δεν είναι, στην προκειμένη περίπτωση, σωστό. Το πετυχαίνει αυτό με κοινωνικές πιέσεις, βάζοντας το ένα μέλος της μάντρας να απειλεί, εμμέσως πλην σαφώς, το άλλο. Είναι η λογική της αγέλης. Αν δεν δεχτείς τη νοοτροπία της αγέλης, η αγέλη θα σε πετάξει έξω, στη ζούγκλα, όπου το περιβάλλον είναι εχθρικό, όπου φοβάσαι ότι δεν θα μπορέσεις να επιβιώσεις, όπου φοβάσαι ότι θα απομονωθείς, όπου φοβάσαι ότι οι άλλες αγέλες θα σε κατασπαράξουν.
Η μάντρα θέλει να σε κάνει να πιστέψεις ότι χωρίς αυτήν δεν μπορείς να επιβιώσεις. Μετά τη μάντρα, το χάος...
Και όσο πιο υπνωτισμένος είσαι, τόσο το καλύτερο για τη μάντρα. Δεν θέλει να την αμφισβητείς. Η μάντρα είτε πολιτική ιδεολογία είναι, είτε θρησκεία, είτε αθλητική ομάδα, είτε χομπιστική ομάδα, είτε καλλιτεχνικός σύλλογος, είτε οτιδήποτε άλλο είναι ο ιερός νόμος. Μην πηγαίνεις κόντρα· είναι... για το καλό σου. Πες ναι, μωρέ. Τι είσαι; μαλάκας; Αφού κι όλοι οι άλλοι, ναι λένε. Δεν μπορεί
όλοι να έχουν άδικο! Να δες, πενήντα άνθρωποι είμαστε εδώ μέσα και όλοι σαυτό πιστεύουν. Για σκέψου: είναι δυνατόν εσύ, που είσαι ένας, να έχεις δίκιο, κι όλοι αυτοί να έχουν άδικο; Είναι; Όχι, φύσικα. Βλέπεις που το καταλαβαίνεις και μόνος σου; Συμφώνησε με τη μάντρα και όλα θα πάνε καλά...
Συμφωνεί, λοιπόν, ο καθένας με τη μάντρα του, και έχει την αυταπάτη πολλές φορές ότι είναι ελεύθερος γιατί βλέπει τους άλλους, τους «βλάκες», να είναι ανόητοι και να κάνουν σαχλαμάρες αυτούς, μωρέ, που ανήκουν στις άλλες μάντρες. Που έχουν την αυταπάτη πολλές φορές ότι είναι ελεύθεροι γιατί βλέπουν τους άλλους, τους «βλάκες», να είναι ανόητοι και να κάνουν σαχλαμάρες αυτούς, μωρέ, που ανήκουν στις άλλες μάντρες...
Πρέπει, πάντως, να βγάλει κανείς το καπέλο στους κρυφοφασίστες του Συστήματος. Έχουν καταφέρει να χτίσουν έναν κόσμο όπου όλοι νομίζουν ότι είναι ελεύθεροι αλλά κανένας δεν είναι γιατί (εκτός των άλλων) ανήκει στη μάντρα του.
Κι αν κάπου-κάπου κανένας ξυπνήσει κι αρχίσει να σκέφτεται ότι ίσως, τελικά, είναι μαλακία να ανήκεις σε μάντρα, σπεύδουν τα λαμόγια του Συστήματος να τον τρομοκρατήσουν ή (αν δεν πιάσει αυτό) να τον γλείψουν λιγάκι, διότι είναι δυνατόν να μην ανήκεις σε μάντρα; Αυτό είναι τελείως απαράδεκτο!
Είναι τελείως απαράδεκτο, πολίτη του Συστήματος, να είσαι ελεύθερος άνθρωπος.
Προσπαθούν να σε πείσουν ότι η τάδε μάντρα είναι η σωστή μάντρα για σένα, ότι βοηθάει τον κόσμο, ότι θέλει το καλό σου, ότι θέλει το καλό της κοινωνίας, ότι σε συμφέρει ό,τι προπαγάνδα μπορείς να φανταστείς τη χρησιμοποιούν. Αν τυχόν όμως διαφωνήσεις με τις τακτικές της μάντρας, τότε η μάντρα, ως δια μαγείας, παύει να είναι πλέον καλή. Ή μάλλον, προσπαθεί να σε πείσει με ένα σωρό γλοιώδεις και σιχαμερές ψυχαναγκαστικές μεθόδους ότι
εσύ είσαι ο κακός που διαφωνείς με τη μάντρα.
Δυστυχώς για τους κρυφοφασίστες του Συστήματος, οι ελεύθεροι άνθρωποι
δεν ανήκουν σε μάντρες. Ανήκουν μόνο στην ευρύτερη «φατρία» των ελεύθερων ανθρώπων που κανένας δεν ξέρει πόσα είναι τα μέλη της επειδή μετράς μέλη μόνο όταν έχεις μάντρα, όχι όταν έχεις πνευματική ελευθερία.
Όταν τύχει να βρεις στον δρόμο σου ομάδες που νομίζεις ότι σου ταιριάζουν, ξανασκέψου το. Είναι από εκείνες τις ομάδες που μετράνε μέλη; Που ζητάνε από τα μέλη τους να συμφωνούν με ό,τι λέει και ό,τι κάνει η ομάδα; Έτσι όπως είναι η κοινωνία μας, κατά πάσα πιθανότητα η απάντηση είναι
ναι. Και σε μια τέτοια περίπτωση δεν είναι ομάδα· είναι μάντρα. Και ο μοναδικός της σκοπός είναι, ουσιαστικά, να ελέγχει τα μέλη της. Εσύ είσαι ακόμα ένα ψαράκι που σου έχει ρίξει δόλωμα για να τσιμπήσεις, ή ένα σκυλάκι που σε τρομοκρατεί ή σε κανακεύει για να υπακούσεις.
Οι πραγματικές ομάδες και παρατάξεις δεν μετράνε μέλη, ούτε επιδιώκουν να τα ελέγχουν με κανέναν τρόπο, έκδηλο ή ψυχαναγκαστικό. Οι πραγματικές ομάδες αποτελούνται από άτομα που το καθένα δρα
ξεχωριστά και αυτόνομα επειδή τυχαίνει όλα μαζί να πιστεύουν σε κάποιες κοινές αρχές. Και από την ελεύθερη δράση του καθενός διαμορφώνεται, στο τέλος, μια συλλογική δράση. Γίνεται κάτι καλό επειδή ο Α, η Β, ο Γ, η Δ, ... ο/η Ων δρουν ο καθένας και η καθεμία ανεξάρτητα αλλά προς την ίδια κατεύθυνση.
Ρίχνοντας μια ματιά στις κοινωνικές δομές, βλέπεις ότι, από αρχαιοτάτων χρόνων, σπάνια παρατηρείται η ύπαρξη τέτοιων ομάδων, για τον πολύ απλό λόγο ότι οι κρυφοφασίστες του Συστήματος δεν τις εγκρίνουν και προσπαθούν να τις διαλύσουν ασκώντας (άτυπη ή «νόμιμη») δίωξη στα μέλη τους, όπως και σε κάθε ελεύθερο άνθρωπο. Προτιμούν τις μάντρες, που είναι ελεγχόμενες, που δεν υπάρχει κανένας σεβασμός για την ατομικότητα του κάθε ανθρώπου και καμία υποστήριξη προς αυτόν παρά μόνο αν υποτάσσεται πλήρως στις επιταγές της μάντρας και γίνεται όργανό της. Κι αυτό, βέβαια, είναι ακόμα ένα γνώρισμα της μάντρας. Η μάντρα υποστηρίζει μόνο τη μάντρα. Αν τύχει κάποιος άλλος να κάνει
ανεξάρτητα κάτι παρόμοιο με τα μέλη της μάντρα, τότε τα μέλη της μάντρας έχουν οδηγίες να αγνοούν τη δραστηριότητα του ελεύθερου ατόμου, ή ακόμα και να προσπαθούν με γλοιώδεις ψυχαναγκαστικές μεθόδους ειρωνείες, εκφοβισμούς, και άλλες παρόμοιες μαλακίες να τραβήξουν αυτό το άτομο στη μάντρα. Γιατί, όπως έχουμε πει, είναι αμαρτία να μην είσαι σε μάντρα. Δεν το απαγορεύει ο νόμος· το απαγορεύει ο «νόμος» των κρυφοφασίστων του Συστήματος που η πνευματική ελευθερία είναι κατάρα για το μυαλό τους.
Να δουλεύεις, να καταναλώνεις, να παντρεύεσαι, να τεκνοποιείς, και να είσαι σε μάντρα. Και τα παιδία σου επίσης. Και κυρίως να φοβάσαι να σκέφτεσαι ελεύθερα, μην τυχόν και σε «μυριστεί» η αστυνομία σκέψης της μάντρας στην οποία βρίσκεσαι.
Αν τώρα σκέφτεσαι για εμένα Και ποιος νομίζεις ότι είσαι εσύ που θα κρίνεις την κοινωνία; μπορείς να διαβάσεις
αυτό.