Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...

 

Επίσης . . .

Ψυχολογώντας τον Συγγραφέα


Τι «δείχνει» αυτό, ή εκείνο, ή το άλλο, από το βιβλίο του;

Ίσως αυτό να είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στις μέρες μας: το να προσπαθούμε να ψυχολογήσουμε τον συγγραφέα (παλιότερο ή σύγχρονο) από αυτά που έχει γράψει. Το να προσπαθούμε να καταλάβουμε κάτι γι’αυτόν, για την προσωπικότητά του, για τη ζωή του, για τα βίτσια του – για το οτιδήποτε δεν θα έπρεπε κανονικά να μας ενδιαφέρει, γιατί μπορεί και να ήταν προσωπικό δεδομένο, ουσιαστικά.

Πολύ συχνά πέφτουμε έξω. Κάνουμε τραγικά λάθη. Τραγελαφικά, ορισμένες φορές.

Διότι η αλήθεια είναι ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να ψυχολογήσεις τον συγγραφέα από αυτά που γράφει. Ειδικά τον συγγραφέα λογοτεχνίας. Δεν αναφέρομαι σε αρθρογράφους, δημοσιογράφους, δοκιμιογράφους, και λοιπούς. Μιλάω μόνο για λογοτέχνες. Δεν είναι καθόλου εύκολο να τους ψυχολογήσεις από τα γραφόμενά τους, να καταλάβεις πράγματα γι’αυτούς.

Μα, είναι δυνατόν; Από όσα γράφει ο άλλος δεν φαίνεται κάτι για εκείνον;

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Μαρτίου (6/3)


...Denton Welch (1915–1948) | Helix (1967–1968): underground περιοδικό αντικουλτούρας | Η Νέα Υόρκη και το Λονδίνο αλλιώς | Μνημείο για τον Ιούλιο Βερν | RIP Brian Stableford | Ξεκαρδιστικό βίντεο με τον Robocop | Παράξενα θηρία από βιβλίο του 15ου αιώνα | Το ναρκωτικό που κατασπαράζει την Skid Row στο LA | Frank Brunner | Συνέντευξη με Bruce Dickinson | The Pulp Work Ethic | Lud-in-the-Mist στο ραδιόφωνο | Η ιστορία του 2000 AD: οι δημιουργοί του κόμιξ εξηγούνται ευθέως | Ο Ηχοκύβος: για να ακούς με όλο σου το σώμα | Η δυστοπική Κουλτούρα της Ντοπαμίνης | Η παράξενη τέχνη της Georgiana Houghton | Οι μυστηριώδεις ογκόλιθοι Moeraki | Οι 7 πιο αδίστακτοι και τρομεροί πειρατές...

 

Περί Γραφής: Η Τέχνη του Τίτλου


Το πώς βάζουμε τίτλο είναι ένα ερώτημα που δεν μπορεί να απαντηθεί όσο κι αν το προσπαθήσεις. Ή, μάλλον, μπορείς να δίνεις συνεχώς απαντήσεις. Δεκάδες απαντήσεις, και να μην τελειώνεις ποτέ. Αλλά αξίζει να το ερευνήσουμε.

Κάποτε, πριν από χρόνια, κάποιος μού είπε: Έχω αρχίσει να γράφω κάτι. Θα το ονομάσω [όνομα τίτλου εδώ]!

Κι ένας άλλος, που ήταν επίσης εκεί, του είπε: Όχι, δεν βάζεις τίτλο τώρα. Μετά θα τον βάλεις.

Γιατί; είπε ο πρώτος. Εγώ τον έχω σκεφτεί τώρα!

Και με ρωτούσαν, επειδή ήξεραν ότι γράφω, ποιο είναι το σωστό. Να βάλεις τον τίτλο ενώ ξεκινάς να γράφεις ή αφού έχεις τελειώσει την ιστορία που γράφεις;

Μπορείς να το κάνεις όποτε θέλεις, φυσικά. Δεν υπάρχει κανένας νόμος που να σε υποχρεώνει να βάλεις τίτλο κάποια συγκεκριμένη στιγμή και μόνο. Το σύνηθες, όμως, είναι να βάζουμε τον τίλο αφού έχουμε ολοκληρώσει να γράφουμε μια ιστορία, γιατί τότε έχουμε μια καλύτερη εικόνα της ιστορίας ως σύνολο. Όταν αρχίζεις να γράφεις, μπορεί κι εσύ ο ίδιος να μην ξέρεις τι ακριβώς γράφεις, μπορεί να μην είσαι σίγουρος πώς ακριβώς θα εξελιχτεί η ιστορία. (Ναι, κι εγώ έτσι το κάνω. Αν η ιστορία δεν είχε εκπλήξεις και για εμένα, θα βαριόμουν να τη γράψω.) Είναι δύσκολο να σκεφτείς τίτλο με αυτά τα δεδομένα, με τέτοιο βαθμό αβεβαιότητας. Όταν όμως έχεις τελειώσει την ιστορία, βλέπεις τι είναι και μπορείς να τη βαφτίσεις όπως θέλεις.

Αυτό, ωστόσο, δεν είναι υποχρεωτικό. Ούτε είναι απαραίτητο, μάλιστα, πως ο τίτλος θα είναι «καλύτερος» ή «πιο ταιριαστός» αν τον αποφασίσεις αφού έχεις ολοκληρώσει την ιστορία. Μερικές φορές, δε, μπορεί από τον τίτλο να σκεφτείς την ιστορία.

[Συνέχισε να διαβάζεις]