Σκιώδη Παραλειπόμενα

του
Κώστα Βουλαζέρη

Αρχείο | RSS Feed

Αναζήτηση Μυστηριακές ΟντότητεςΠαλιά Ελληνικά Εξώφυλλα

Τυχαία

Μια στιγμή...
9 / 6 / 2019

Πρόσφατα παρατήρησα ότι, αν χρησιμοποιείς Internet Explorer ή Edge για να βλέπεις αυτό το blog, κάποιες εικόνες δεν παρουσιάζονται σωστά· βγαίνουν σαν μουντζουρωμένες. Αυτό οφείλεται στο ότι παρουσιάζονται σε κλίμακα: δηλαδή, είναι μεγαλύτερες αλλά, μέσω CSS, μικραίνουν. Αν τις κάνεις drag σε ένα πλαϊνό tab θα τις δεις στο κανονικό τους μέγεθος.

Δυστυχώς δεν φαίνεται να μπορώ να κάνω κάτι, για την ώρα, για να λύσω αυτό το πρόβλημα. Το μόνο που θα μπορούσα να κάνω είναι να ανεβάζω μικρότερες εικόνες γενικά, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι θέλω να το κάνω αυτό – όχι σε όλες τις περιπτώσεις τουλάχιστον. Θέλω ο αναγνώστης να μπορεί να κατεβάσει και μια μεγαλύτερη εικόνα αν θέλει αλλά χωρίς εγώ να έχω ανεβάσει δύο εικόνες στον server.

Επομένως, τι λύση έχω να δώσω; Η μόνη λύση που μπορώ να δώσω είναι να βλέπετε αυτό το blog με κάποιο καλύτερο browser, όπως Chrome ή Firefox. Και, όπως πάντα, προτείνω το Firefox.

 

Προσθήκη:

(9.20 μμ)

Μετά από κάποιες δοκιμές που έκανα ακόμα, διαπίστωσα ότι αν βγάλεις τη σκιά γύρω από το κάθε post, τότε οι εικόνες αλλοιώνονται σε λιγότερες περιπτώσεις. Επομένως, δεν νομίζω ότι φταίει η κλιμάκωση της εικόνας. Φταίει ότι όλα αυτά τα γραφικά (σκιές, διάφορα background κτλ) πέφτουν λιγάκι βαριά στο Explorer και στο Edge. Ίσως να το παράκανα στο design με τη CSS αυτή τη φορά. Αλλά – γαμώτο! – μου αρέσει αυτό το στιλ και, για την ώρα τουλάχιστον, θα το κρατήσω αν δεν βρω τίποτα καλύτερο, ελπίζοντας ότι η Microsoft θα βελτιώσει τα browser της και ότι περισσότερος κόσμος θα βάλει μυαλό και θ’αρχίσει να χρησιμοποιεί Firefox. :-)

Επιπλέον, οι περισσότεροι επισκέπτες στο site μου φαίνεται να χρησιμοποιούν Chrome, απ’ό,τι μου δείχνουν τα στατιστικά (όσο αξιόπιστα μπορούν να είναι), και μετά χρησιμοποιούν Firefox. Ελάχιστοι χρησιμοποιούν Explorer, κι ακόμα λιγότεροι Edge. Κακώς, βέβαια. Οι περισσότεροι θα έπρεπε να χρησιμοποιούν Firefox. (Το ξέρω ότι μόλις πρότεινα το Firefox για τρίτη φορά σ’αυτό το post!)

 

 

Επίσης . . .

Περί Γραφής: Και Περί Πλοκής


Το μυθιστόρημα με, και χωρίς, πλοκή

Εκείνο που συνήθως ακούς για τα μυθιστορήματα – ή για τις ταινίες, ή για οποιοδήποτε αφηγηματικό έργο – αλλά κυρίως για τα μυθιστορήματα – είναι ότι έχουν πλοκή. Η πλοκή είναι μια σειρά από γεγονότα μέσα στην αφήγηση τα οποία ξεκινούν από την αρχή της ιστορίας και συνεχίζονται, το ένα κατόπιν του άλλου, με τέτοιο τρόπο ώστε να φτάνουμε σε μια κατάληξη που βγάζει κάποιο νόημα βάσει του πώς είναι δομημένη η ιστορία.

Για παράδειγμα, αν γράφεις ένα παραμύθι όπου ένας ιππότης ξεκινά να σώσει μια πριγκίπισσα από έναν δράκο, περιμένεις ότι στο τέλος ο ιππότης ή θα σώσει την πριγκίπισσα από τον δράκο ή (πολύ πιο απίθανο) θα σκοτωθεί από τον δράκο. Από την αρχή ώς το τέλος, όμως, θα υπάρξουν κάποια γεγονότα που θα είναι το ταξίδι του ιππότη προς τον δράκο. Αυτή είναι η πλοκή. Τα γεγονότα αυτά οδηγούν, το ένα μετά το άλλο, τον ιππότη προς τον δράκο – είτε ως εμπόδια που πρέπει να υπερβεί είτε ως συναπαντήματα που τον βοηθούν να φτάσει στον προορισμό του – και το φινάλε περιμένουμε να είναι η συνάντηση με τον δράκο, και με την πριγκίπισσα.

Σίγουρα, δεν περιμένουμε ότι ο ιππότης, καθώς ταξιδεύει, θα πέσει από το άλογό του, θα κατρακυλήσει σ’ένα γκρεμό, θα σπάσει το κεφάλι του, και θα σκοτωθεί.

[Συνέχισε να διαβάζεις]

 

Επιλογές Μαρτίου (19/3)


>| Ένα Μπαούλο γεμάτο παλιά ελληνικά κόμιξ (pdf) & Ιστορίες με παράξενες και μαγικές γραφομηχανές & Πρόβλεψη από το 1963 για τα κινητά & Η πριγκίπισσα που δολοφονήθηκε από κουνούπι & Τεράστια συλλογή με street art του Banksy & Μάθε να ζωγραφίζεις μια ψυχεδελική οφθαλμαπάτη & Ένα μαγευτικό εργοστάσιο ηλιακής ενέργειας & Valentine Hugo (σουρεαλιστική τέχνη) & Retro-Forteana (blog για τα παράξενα του παρελθόντος) & Laurence Schwinger (φανταστική τέχνη) & Άρθουρ Μάχεν & Stephen Fabian (μακάβρια ζωγραφική βασισμένη στον Lovecraft) & Το Dune του Jodorowsky & Ο Μιχαήλ Άγγελος της δερματοστιξίας στη Βικτοριανή Εποχή & Συνέντευξη του Frank Herbert (Dune) από το 1969 & Fletcher Hanks (1939-1941), outsider comic book artist & Spencer Hansen (τρελή τέχνη) |<

 

Ψυχολογώντας τον Συγγραφέα


Τι «δείχνει» αυτό, ή εκείνο, ή το άλλο, από το βιβλίο του;

Ίσως αυτό να είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στις μέρες μας: το να προσπαθούμε να ψυχολογήσουμε τον συγγραφέα (παλιότερο ή σύγχρονο) από αυτά που έχει γράψει. Το να προσπαθούμε να καταλάβουμε κάτι γι’αυτόν, για την προσωπικότητά του, για τη ζωή του, για τα βίτσια του – για το οτιδήποτε δεν θα έπρεπε κανονικά να μας ενδιαφέρει, γιατί μπορεί και να ήταν προσωπικό δεδομένο, ουσιαστικά.

Πολύ συχνά πέφτουμε έξω. Κάνουμε τραγικά λάθη. Τραγελαφικά, ορισμένες φορές.

Διότι η αλήθεια είναι ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να ψυχολογήσεις τον συγγραφέα από αυτά που γράφει. Ειδικά τον συγγραφέα λογοτεχνίας. Δεν αναφέρομαι σε αρθρογράφους, δημοσιογράφους, δοκιμιογράφους, και λοιπούς. Μιλάω μόνο για λογοτέχνες. Δεν είναι καθόλου εύκολο να τους ψυχολογήσεις από τα γραφόμενά τους, να καταλάβεις πράγματα γι’αυτούς.

Μα, είναι δυνατόν; Από όσα γράφει ο άλλος δεν φαίνεται κάτι για εκείνον;

[Συνέχισε να διαβάζεις]